قهر کردن رفتاری خام است و نشان از عدم عزت نفس و اعتماد به نفس و هم چنین عدم توانایی حل کردن مسئله است.

قهر کردن رفتاری اکتسابی  از خانه و خانواده بودە و در واقع روشی برای حذف و یا از بین بردن بحث و مجادله است، ولی هیچ گاه حل مشکل در رابطه نخواهد کرد.

اگر شما قربانی چنین واکنش روانی هستید، بدانید این حق شما نیست و بایستی در ابتدا در خود تغییراتی انجام دهید و سپس در رابطه تغییراتی ایجاد نمائید. قهر کردن شریک در رابطه با شما به واسطه شما می تواند تقویت و یا از بین برود.

باید آگاە باشید کە قهر کردن روشی است که همسر یا بە عبارتی شریک شما استفاده می کند تا شما را تحت فشار قرار دهد و خواسته و نیاز خود را برآورده نماید و هم چنین موقعیت و شرایط را کنترل نماید.
زمانی که در شما ترس از تنهایی و طرد شدگی وجود داشته باشد، قربانی قهرهای همسر خود خواهید شد و او شما را به خوبی کنترل خواهد کرد.
بنابراین بهتر است احساس ارزشمندی و عزت نفس خود را تقویت کنید تا احساس تنهایی و طرد شدگی در شما کاهش یابد.

* نکات مؤثر در مقابله با قهر

به خاطر داشته باشید، قهر کردن حاصل عدم اطمینان و عدم کنترل می باشد و این مشکل شریک شماست نه شما. شما می توانید بگویید: می دونم الان مشکلی هست که نمی  توانیم مدیریتش کنیم، چیزی هست که من بتونم کمک کنم؟! اگر جوابی نداد به عنوان جواب او مبنی بر این که کمکی از شما نمی خواهد بپذیرید. در ادامه روش های معمول و عادی  زندگی خود را از سر بگیرید تا وقتی  که بخواهد صحبت کند.

به خاطر داشته باشید، رفتار او بر اساس نیاز، خواسته و توقعی ایجاد شده، که برآورده نشده است. پس در زمانی  که آرام تر است با او صحبت کنید که چگونه نیاز، خواسته و توقع خود را بیان کند تا در یک موقعیت برد – برد بتوانید نتیجه بگیرید.

عکس العملی ( خوب یا بد ) به قهر کردن او نشان ندهید. هر گونه عکس العملی به معنای پاداشی روانی برای رفتار او خواهد بود و رفتارش را تقویت خواهد کرد. پس پاداش دادن را متوقف کنید.

ذهن خوانی نکنید. تلاش نکنید نیاز، خواسته و توقع او را حدس بزنید. چنین توانایی در ما وجود ندارد تا بتوانیم ذهن دیگران را بخوانیم. اگر این کار را انجام دهید به دلیل خطاهایی که در حدس های شما بوجود می آید، او دیگر افکار خود را با شما تبادل نخواهد کرد. بنابراین بهتر است، زمانی که آرام تر است بیشتر از او سؤال کنید تا حدس بزنید.

احساس او را محترم بدانید. بگویید: می فهمم که ناراحت هستی. و یا بگویید: متٲسفم که ناراحت شدی. ولی این به این معنی نیست که شما اشتباه کرده اید. بلکه از این که او در این موقیت، احساس خوبی ندارد، احساس تٲسف کرده اید.

افرادی که مدام قهر می کنند عموما در انکار هستند. یعنی آن ها نمی توانند رفتار و احساس خود را ببینند و رفتار های آسیب زننده را هم برای خود و هم برای دیگران درک کنند.

بهترین روش، آشتی با واقعیت است، که شما می  توانید نقش مؤثری در این امر داشته باشید.
به عبارتی آن ها افرادی مسئولیت پذیر نیستند و زحمت راه حل پیدا کردن را به خود نمی دهند.
هم چنین بسیاری از اختلافات از آن چه می گویید شروع نمی شوند بلکه از این شروع می شوند که چگونه می گویید.
بنابراین یکی از بهترین روش ها، تقویت فن بیان برای بر طرف کردن مشکلات و به خصوص مشکل قهر کردن می باشد.