شما اینجا هستید
اجتماعی » تردد تانکرهای حمل سوخت ممنوع!/ محمدتوفیق مشیرپناهی*

جدای از کم و کیف نحوه عملکرد دستگاه‎های امدادی چون آتش‎نشانی و علوم پزشکی در محل تصادف، در همان زمان، تردد تانکرهای سوخت مورد بررسی قرار می‎گیرد.
بر اساس توافقی که اواخر سال ۲۰۰۸ میلادی بین دولت عراق و ایران انجام شد، روزانه حدود ۳۰ هزار بشکه نفت کرکوک با تانکر به پالایشگاه کرمانشاه منتقل می‌شود. انتقال نفت و مواد سوختی با این حجم روزانه، توسط ده‌ها تانکر نفت‌کشی که در جاده‌های استان و محور مریوان -سنندج به کرمانشاه و گاها یکی از استان‌های مرکزی کشور، صورت می‌گیرد، آمار دقیق تعداد سفرهای این تانکرها و تردد جاده‎ای آنان در استان کردستان در دست نیست. این موضوع توافق انتقال روزانه ۳۰ هزار بشکه انواع مواد سوختنی دو بحث را مطرح می‌کند. اول کارشناسان نفتی معتقدند که انتقال مواد سوختنی در این حجم روزانه، فقط از راه لوله‌کشی -و در این‎جا لوله‌کشی بین استان کرکوک با استان کرمانشاه- امکان‎پذیر است.
حال اگر در جریان توافق، عملیات لوله‌کشی شروع شده باشد، تا زمان اتمام عملیات، آخرین راه انتقال متوسل شدن به استفاده از تانکرهای حمل مواد سوختنی‌ست. تانکرهایی که باید دارای ناوگانی سالم، جدید و بدون فرسودگی باشند. از طرفی رانندگان عراقی طرف توافق باید ضمن آموزش و آشنایی کامل با مسیر حمل سوخت از مبداء به مقصد، مجهز به انواع مسیریاب و جی‌پی اس، مکانیک و کمک راننده نیز باشند.
طی ۴ ماهه اول سال ۱۴۰۰ و در سال‌های اخیر نیز، تردد تانکرهای حمل مواد سوختنی مجهز به هیچکدام از این موارد ایمنی نبوده است. در خوش‎بینانه‎ترین وضعیت، تردد این تانکرها حتی اگر بدون هیچ اتفاق و تصادفی باشد، خسارت قابل توجه به محیط زیست و استهلاک محیطی چون آسفالت درون شهری مریوان و جاده‌های محورمریوان-سنندج به کرمانشاه و… است. اما داستان تردد تانکرها به همین‎جا ختم نمی‌شود. یکی از مسئولان هلال‎احمر استان تعداد تصادفات جاده‎ای این تانکرها با خودروهای در حال تردد و یا واژگون شدن تانکر و رها شدن مواد سوختنی در محیط زیست محل واقعه را ۳۰ درصد از کل تصادفات جاده‎ای استان عنوان می‌کند.
طبق آمارهای مرکز آمار پلیس راهور کردستان، تنها در ۱۳ سال گذشته ۱۹۰ تا ۲۱۰ تانکر واژگون شده است، یعنی سهم متوسط هر سال، حدود ۱۷ تانکر است که تقسیم بر ۳۶۵ روز سال می‌شود هر ۲۲ روز یک تانکر در جاده‌های کردستان واژگون شده است.
حال سوال این‎جاست با وجود اعتراض و مطرح کردن پی در پی این خسارت‎ها توسط نهادهای مدنی، رسانه‎های استان و خارج از استان و گاها نمایندگان ادوار حوزه انتخابیه مریوان، سروآباد و سنندج در مجلس، چگونه است که تا به حال درخواست‎های موکلان و شهروندان پیگیری نشده است؟ بر عادت مألوف هر گاه اتفاق و حادثه‎ای از طرف این تانکرهای حمل سوخت در استان رخ می‎دهد و موضوع حادثه-بنا به عمق آن- بالا می‎گیرد، صف طولانی اظهارنظرها بسته می‌شود، تا جایی که در کوتاه زمان اگر بشود جمع‌بندی کرد، به نتیجه قابل قبول و اقدام عملی با طرح خواسته‎های مردم نخواهیم رسید، گویی تصادفی به تصادفات پیش‌تر اضافه شده، خانواده قربانیان در پی احقاق حقوق فوت‌شدگان و زخمی‎ها سرگردان می‎شوند و موضوع کم‌کم رنگ می‎بازد و به فراموشی سپرده می‎شود.
تصادف ۳ سال پیش ترمینال سنندج جدای از یک زنگ خطر و هوشیاری، تصمیم‎گیری فرمانده پلیس راه وقت کشور را به‎دنبال داشت و آن ممنوعیت تمامی ترددهای شبانه تانکرهای سوخت در جاده‌های کشور است. آیا این تصمیم و دستور به قوت خود باقی مانده و رعایت می‌شود؟
نتیجه این‎که در پی اظهارات کارشناسان نفتی و آمار تصادفات ۱۳ سال اخیر موید این نکته است که برای انتقال نفت خام از کرکوک به کرمانشاه و استان‌های مرکزی ازطریق تانکرها، احتمال هرگونه تصادف و برخوردی با درصد بالا وجود دارد و برای انتقال این سوخت باید از ایجاد خطوط لوله‌ای استفاده کرد تا دیگر نیازی به تردد ‌چنین تانکرهایی برای حمل آن نباشد.

*روزنامه نگار

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است -
آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد -

سایت خبری سقز رووداو | خبری | اجتماعی | کوردانه | اقتصادی | سیاسی | فرهنگی | گزارش | عناوین بین الملل