محمود شریفی زاده مدیر دبیرستان ماموستا هیمن سقز//

زمانی که یک سازمان با کارکنان برخورد مطلوب داشته و آنها را مورد توجه و حمایت خود قرار دهد، این پیام  و نگرش را به آنان منتقل می کند،که سازمان برای آنها ارزش قائل است؛ در نتیجه کارکنان بهره ورتر خواهند بود و نگرش های مطلوب تری نسبت به محل فعالیت خود خواهند داشت.

کارکنان دیدگاهی کلی از میزان حمایت سازمان نسبت به خود شکل می دهند و در ازای این حمایت به اهداف سازمان و تحقق آنها توجه می کنند. حمایت سازمانی در مجموع احساس مطبوع و خوشایندی است که با تقویت انگیزش درونی کارکنان زمینه توانمندسازی، انعطاف پذیری، احساس تعلق به سازمان، تلاش مضاعف برای تحقق اهداف و در یک کلام شرایط مساعدی را برای افزایش کارایی و  بهره وری به ویژه در سازمان های آموزشی فراهم  می سازد.

واضح است مدرسه به عنوان مهم ترین سازمان آموزشی، به کارکنانى نیازمند استکه مایل باشند فراتر از الزامات رسمى شغلی و حرفه ای خویش اندیشه و عمل نمایند. این نکته عامل اصلی و فراموش شده آموزش و پرورش نوین است.

بیشتر نظریه پردازان حوزه مدیریت و محققان بر این نکته توافق دارند، که موفقیت هر سازمان تا حد زیادی به احساس تعلق، وفاداری و تعهد کارکنان آن بستگی دارد.

رفتارهای حمایت کننده مدیران و جو سازمانی مطبوع عامل اصلی احساس و باورهای تعمیم یافته افراد در این راستا است که سازمان نسبت به همکاری، مساعدت و حمایت اعضای خود حساس، نگران و دلواپس سلامتی و عدالت سازمانی آنهاست. از گزارش ها و آمارهای موجود چنین به نظر می آید که در کشور ما به این مسائل و جوانب وابسته به آنها به صورت کارشناسانه و حرفه ای کمتر توجه شده است.

به طور کلی فواید و اثرات حمایت سازمانی به دو صورت در کارکنان نمایان می شود. الف: سازمان  برای تلاش ها و مشارکت های شغلی آنان ارزش قائل است. ب: حمایت سازمانی عامل شکل گیری این باور در کارکنان است که مافوق به دنبال ایجاد آسایش اجتماعی وعاطفی آنان است.

بررسی وضعیت اماکن آموزشی در شهرستان سقز نشان می دهد که مدیران مدارس حاشیه ضمن دغدغه عدم ایمنی مدارس، کمبود فضای آموزشی و … با مشکلات عدیده ای از جمله: تنوع مراجعان با فرهنگ‌های متفاوت و بعضا متضاد بین دانش آموزان و والدین آن ها، بدسرپرستی و بی سرپرستی، اختلالات و اختلافات خانوادگی، فقر دانشی و اقتصادی اولیا، تغذیه نامناسب فراگیران و … مواجه هستند. حمایت اندک تربیتی، مالی، آموزشی و گاها” کم لطفی و ناسپاسی تعدادی از اولیا باعث ایجاد محیط  کاری به شدت محدودکننده و فاقد انبساط فکری در این مدارس  می شود. مجموع این عوامل فعالیت های آموزشی و تربتی این آموزشگاه ها را تحت تاثیر قرارداده و شرایط نامساعدی را برای فعالیت مدیران، عوامل اجرایی و آموزشی مدرسه مهیا می نماید.

مدارس حاشیه به دلایل خاص مکانی و تنوع و حتی تضاد بافت فرهنگی اولیا و دانش آموزان، همواره با آمیزه ای از معضلات مذکور مواجه هستند. در صورت عدم حمایت سازمانی فرسودگی و خستگی شغلی بین کارکنان شاغل در این مدارس  ایجاد شده و بر روند فعالیت های آموزشی و تربیتی، خسارات زیان باری را وارد خواهدکرد.

به امید اینکه در اذهان احاد جامعه قداست مدارس و فرهنگیان معزز به جایگاه واقعی خود بازگشته و همه ما به عنوان اولیای دانش آموزان به این باور قلبی برگردیم، که هرگونه کم توجهی و بی احترامی به مدارس و معلمان زحمت کش به مثابه پاشیدن بذر ناامیدی و فاقد قوه نامیه در کشتزار ذهن فرزندان این مرز و بوم است. زیرا مقدمه تخریب و نابودی یک ملت از وادی بی حرمتی به مروجان علم واندیشه نشات می گیرد. به راستی چه زیبا گفته اند: برای نابودی یک ملت به حمله نظامی و لشکر کشی نیاز نیست.تنها کافیست،سطح و کیفیت آموزش را پایین آورده و اجازه تقلب را به دانش آموزان بدهید.