در این میان و بنابه گفته مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کوردستان، از تاریخ ٢۵ اسفندماه تا پایان روز ٧ فروردین‌ماه سال‌جاری، ٨۶٧ هزار و ٣٨٢ نفر از جاذبه‌های تاریخی، طبیعی، روستاهای هدف گردشگری، مذهبی، فرهنگی و…استان بازدید کرده‌ که شهرستان‌های مریوان، بانه، سنندج و سروآباد به ترتیب دارای بیشترین آمار بازدید از جاذبه‌های گردشگری بوده‌اند.

در سفرهای نوروزی اخیر، بازاریان، مسئولان و دست اندرکاران شهرستان های مریوان، اورامانات، سنندج، بانه، مهاباد و سایر شهرهای مرزی سعی کردند از این فرصت، نهایت بهره را جهت پویایی بازار و جذب میهمانان ببرند، اما متاسفانه نهادها و دست اندرکاران مرتبط در سقز (فرمانداری، میراث فرهنگی، اصناف و اتحادیه ها، شورای شهر و شهرداری، بازاریان و…) نتوانستند کمترین بهره ای از این فرصت ببرند.

بررسی ها نشان می دهد که جدای از ضعف های اساسی و زیرساختی در شهرستان سقز برای استفاده بهینه گردشگری، بی برنامگی و نداشتن چشم انداز مناسب کوتاه مدت نیز کاملا مشخص است؛ نهادهایی مانند میراث فرهنگی،اتحادیه ها و اصناف در خواب زمستانی به سر می برند و سال هاست امیدی به آنان نیست، حتی نتوانسته چند بنر و بسته فرهنگی را در ورودی سهر نصب و توزیع کنند.
اصناف و اتحادیه ها باید پاسخگو باشند چرا قسمتی از درآمدهای اختصاصی با همکاری بازاریان را صرف تبلیغات، فضاسازی، تولید محتوای فرهنگی- هنری، فضا و المان سازی برای شناساندن و برندسازی بازار سقز نمی کنند.
شهرداری و شورای شهر غیر از نصب بنرها و توزیع بسته ها، در زمینه زیرساخت های تفریحی و گردشگری، ایجاد کاربری های جدید، احداث پروژه های گردشگری کنار چه‌م سقز و…اقدام خاصی نکرده اند؛ در این میان ضعف فرمانداری سقز مشخص است و به علت نداشتن برنامه عملیاتی و شناخت کافی از شهرستان و پرداختن به امور جزئی و غیرضروری، نداشتن راهبرد برای توسعه کمی و کیفی حوزه گردشگری در سقز، شاهد نوعی رکود در این حوزه هستیم.

در کنار آن باید اذعان نمود بخش زیادی از بازار سقز با جذب گردشگر، مشتری مداری و روش های نوین تبلیغات و بازاریابی تا حدی زیادی میانه نداشته، قصه دیر باز کردن بازار و تعطیلی زودهنگام آن که به معضلی غیرقابل تغییر تبدیل شده است.

متاسفانه مظلومیت شهرستان سقز روز به روز بیشتر می شود، در وضعیت فعلی، بازار پارچه و پوشاک، لوازم خانگی و…. این شهر می توانست موج میهمانان را به سقز بکشاند و به بازار کم رونق این شهر، جانی تازه ببخشد، سال هاست پیشنهاد ثبت سقز به عنوان “شهر پارچه” را مطرح کرده ایم اما دریغ از کمترین اقدام.

متاسفانه تاکنون به گزارشات و اخبار رسانه ها و نظرات کارشناسان درخصوص رونق بخشی و ساماندهی بازار، ساخت موزه واقعی تاریخی و شهری، تجارت مرزی و…. توجه خاصی نمی شود.
بالاخره با ادامه این وضعیت مثل ۱۵- ۲۰ سال گذشته، سقز دور باطل توسعه نیافتگی و از دست دادن فرصت ها را تکرار خواهد نمود، همانطور که در قضیه بازارچه مرزی در سایه ضعف و مماشات مسئولان گذشته، سقز از تمامی مزایای تجارت مرزی محروم شده و تا الان هم این بازارچه باز نشده است.

ـ محسن مصطفایی، روزنامه نگار