شما اینجا هستید
اجتماعی » در ستایش ارتباطات

✍ کیوان لطفی، دکتری علوم ارتباطات دانشگاه علامه

🔸شبیه که نه، خودِ کابوس است. اینکه در این جهان بی مرز و پیوسته، همزمان چند میلیارد نفر از حرکت باز بایستند، تک­ نشین شوند و از دیدار و همنشینی با هم وحشت داشته باشند، بی‌تردید همان کابوس است. بشری که از ابتدای زندگی آموخته است در مواجهه با تنگنا به جمع پناه ببرد و با هم افزایی، جان خود را برهاند‌‌‌؛ حالا در رویارویی با این ویروس جهانی مرگ، کرونا، حتی جرئت ندارد به هم نوع خود اتکا کند و در عورترین شکل ارتباطی قرار دارد.

🔺در کشاکش این نبردِ فرامرزیِ وحشت، حالا عیان شده که ارتباطات انسانی چه باشکوه و ارزش‌آفرین است. همیشه این دولت‌ها بوده­‌اند که برنامه ها را نوشته و تنظیم کرده­‌اند و در این چارچوب‌های چرتکه­‌ای، در بهترین حالت، مردم را عدد و رقم به حساب آورد­ه‌اند. جوهرِ احساس، لبخند، اشک، آغوش، نگاه، ارتباط، اندوخته، کار و… تک تک افراد تنها تا جایی به چشم آمده است که خواست برنامه نویسانِ قدرت تأمین شود.

🔹کرونا آمد تا عیان شود که سیاهی لشکر سینما، پیاده نظام جنگ، مصاحبه‌ شونده تلویزیون و تماشاچی سیاست، به خودی خود چقدر مهم­ند. وصلشان با هم چه گوهری است و فصلشان در بزنگاه چه غنیمتی است. بی‌صدا و بی‌سواد چقدر قدرت دارد و حتی قدم‌زدن و نگاه کردن آنها به هم، چه میزان ثروت اقتصادی می‌آفریند.

🔸کرونا آمد تا نشان دهد بی‌تریبون، چقدر تأثیر­گذار و حاشیه نشین چقدر تواناست. آمد تا مشخص سازد که کلید درِ برج سعادت در جیب همگان است، چقدر جان، حال و مال جهانیان درهم تنیده است و نسخ توسعۀ نامتوازن تا چه حد منسوخ شده است و…
راستی در این وانفسای مکثِ تاریخ ارتباطات انسانی، اگر ارتباطات مجازی نبود و بشرِ ترس­‌خورده، سر بر این بالین ارتباطی نمی‌گذاشت، زمین و زمان جای ترسناک‌تری­ نبود؟! آیا در دوران پسا کرونا، نگاه برنامه‌نویسان به این نوع از ارتباطات جایگزین پخته‌تر خواهد شد؟! بهره‌گیری انسان از مجازستان هوشمندانه ­‌تر خواهد بود؟!

🆔 @saqqezrudaw

این مطلب بدون برچسب می باشد.

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است -
آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد -

سایت خبری سقز رووداو | خبری | اجتماعی | کوردانه | اقتصادی | سیاسی | فرهنگی | گزارش | عناوین بین الملل