سقزرووداو- همانطور که می دانید در شرایط حمله نظامی، یا ناامنی‌های گسترده، سلامت روانی زنان و کودکان به شدت آسیب‌پذیر می‌شود. به همین دلیل در ادامه، توصیه‌های ضروری و عملی برای حفظ و ارتقاء سلامت روانی زنان و کودکان در شرایط بحرانی را پیشنهاد می دهیم:

–  شناخت و پذیرش بحران

برای بزرگسالان ضروری است نسبت به موضوع هشیار باشند و این شرایط را دست کم نگیرند یک کودک وقتی احساس ناامنی می کند بیشتر از هر موقعی در معرض آسیب روانی و بدنی است به همین دلیل توضیح ساده و صادقانه شرایط برای کودکان بدون ایجاد ترس شدید، ولی با حفظ واقع‌گرایی ضروری است و این خود یکی از مهارتهای والدگری درست و منطقی است. والدین می توانند برای  تعدیل واکنش های هیجانی کودکان از نقاشی، بازی، یا داستان برای کمک به درک آنچه اتفاق افتاده،  و کاهش بار احساسی شدید استفاده کنند. و از بزرگنمایی و داستان سرایی های اغراق آمیز خودداری کنند زیرا کودکان وضعیت را از دریچه حرف ها و واکنش های شما می بینند.

– فراهم‌کردن محیطی امن و قابل پیش‌بینی

برای کودکان و زنان وحشت زده پناهگاه امن فیزیکی و روانی ایجاد کنید؛ مکانی که کودکان و زنان احساس امنیت نسبی داشته باشند. آغوش بلند مدت والدین و دربرگرفتن کودک در میان دستانتان بزرگترین پناهگاه اوست این روزها بیشتر از این پناهگاه استفاده کنید. می توانید روال روزمره ساده‌ای مانند ساعت خواب، غذا، بازی و آموزش (هرچند کوتاه) حفظ شود این کارها سیستم عصبی فرد را آرام کرده و به او پیام امنیت و همراهی می دهد. بودن شما بزرگترین امنیت است.

–  حمایت عاطفی فعال و همدلانه

گوش‌دادن فعال بدون قضاوت و قطع حرفهایش، تلاش برای اصلاح احساسات کودک یا زنان به آرامی اگر درحال فاجعه سازی است اتفاق است یا دارد بسیار اغراق آمیز حرف می زند به ارامی ادراک اورا تعدیل کنید انکار نکنید اما درجه ترس و فاجعه را واقع نگرانه تعدیل کنید. گوش دادن فعال یعنی نوعی از گوش دادن برای تسهیل صحبت کردن درباره آنچه در درون  و ذهن و بدن فرد می گذرد. بیان تجربیات احساسی فرد در زمان حال می تواند آرام بخش باشد و همراهی شما می تواند امنیت بخش باشد تنها بودن شما و یک مکالمه ساده با آنان و اطمینان بخشی از اینکه هستید و خواهید بود بسیار مهم و تاثیر گذار است. بیان احساسات را تشویق کنید و بگذارید آن‌ها بترسند، گریه کنند، یا خشمگین باشند اما واکنش اغراق آمیز نشان ندهید و تمسخر و تهدید نکنید بگذارید احساساتش بیان شود و شانه ای امن برای او باشید بدون سرزنش و تحقیر موجبات خالی شدن احساساتش را فراهم کنید.

– پیشگیری از بروز علائم اختلال روانی

مراقب علائم اختلال استرسی پس از سانحه (PTSD) باشید:  اگر کابوس، بی‌خوابی، تحریک‌پذیری و با صدای کوچکی از جا پریدن و یا کناره‌گیری و سکوت غیر طبیعی یا علامت های احشایی یکدفعه ای مثل دل درد یا تهوع را در کودک یا زنان مشاهده کردید. در اولین فرصت ممکن به مشاور یا روان‌درمانگر یا روانپزشک دسترسی فراهم کنید (حتی  به صورت آنلاین).

– کاهش قرارگیری در معرض تصاویر و اخبار خشونت‌آمیز
محدود کردن رسانه‌ها برای کودکان و زنان یک استراتژی مفید و آرام بخش است مردان با تکرار خبرها در خانواده با صدای بلند و افزایش بار هیجانی خبر، موجبات شک روانی را برای کودکان و زنان فراهم می کنند، چون تصاویر خشونت‌بار اثرات طولانی روانی دارند تأثرات این شک ها به مرور بر سلامت روان زنان و کودکان تاثیرات بلندمدت و خطرناکی خواهد داشت و صدا و لحن و چهره شما تاثیرات این اخبار ناگوار را بیشتر هم خواهد کرد. می توان در صورت ضرورت و مواجه مستقیم کودک یا زنان با خبر وحشتناک و یا دیدن کشته و یا زخمی ها در رسانه ها، به صورت گزینشی اخبار را باتوجه به سطح درک فرد توضیح داده و اطلاعات صحیح و تعدیل شده ای را جایگزین کرد نیازی به دروغ گویی نیست حقیقت را بگوید اما از فاجعه سازی و بزرگنمایی هم بپرهیزید ،ولی تاکید بر امنیت نسبی و  همراه بودن شما با آنان و راه‌های مقابله ضروری است.

– مشارکت کودکان در فعالیت‌های سازنده

کودکان را در شرایط امن قرار دهید دور از اخبار مداوم و در یک مکان امن ، او را ترک نکنید با شما بودن بهترین امنیت است. کارهنری ، بازی‌، نقاشی و موسیقی آرام بخش می‌توانند راه‌های

مؤثر تخلیه هیجانی برای کودکان باشند و او را هرچند موقت از فضای پر تنش دور کند. تجربه تنش مداوم خطرناک است پس با فاصله انداختن در بین خبرها و واکنش های آرام بخش، بدن او را بازتنظیم کنید.
حتما یک ساعت یک بار یک کار آرام بخش را برای او انجام دهید مثل یک بازی،یا یک فیلم یا شعرخوانی، به او بگوید الان وقت نفس کشیدنه، الان وقت داستان گفتنه، الان وقتشه یک تصویر سازی قشنگ و مثبت انجام بدیم. و یک فضای امن بدون استرس را برای وی فراهم کنید.وظایف کوچک مثل کمک در پخت غذا به کودکان حس کنترل و مفید بودن می‌دهد و می توانید همراه کارها با او آهنگ شاد و یا کودکانه بخوانید.

– حمایت اجتماعی و شبکه‌های پیوندی

ارتباط با بستگان یا دوستان در شرایط بحران اهمیت زیادی دارد. گروه‌های حمایتی برای زنان می‌توانند باعث کاهش احساس انزوا و ناتوانی شوند الان اکثر خانواده ها گروههای خانوادگی در تلگرام یا اینستاگرام دارند با هم صحبت کنید و واکنش های همدیگر را تعدیل کنید به همدیگر اطمینان دهید که کنار هم هستید و خوشبینی واقعگرایانه را به هم منتقل کنید هر چند وقت یک بار با هم ارتباط برقرار کنید ولی از بازنشر شایعات و اغراق های رسانه های شایعه پراکن، دوری کنید وهمدیگر را آرام کنید.

– استفاده از معنویت یا منابع درونی

دعا، مراقبه، یا مراسم‌های مذهبی و معنوی می‌تواند به ایجاد آرامش کمک کند. مناسک معنوی و مذهبی روتین خودتان را ادامه دهید از جملات آرام بخش مخصوص خودتان یا فرزندتان استفاده کنید و یا یک جمله مشترک آرام بخش برای خودتان همسرتان و کودکتان بسازید و مدام تکرارش کنید تا با آن انرژی بگیرید و احساس باهم بودن و همدلی کنید. مثل این جمله : ما باهم هستیم ،همدیگر را دوست داریم و با هم خواهیم بود.

–  آموزش تکنیک‌های ساده آرام‌سازی

آرام کردن خودمان در شرایط بحرانی یک امر ضروری است پس والدین آرام کودکان آرامی خواهند داشت مادران باید  با صبوری و مثل یک بازی جذاب تنفس عمیق (دم ۴ ثانیه، حبس ۴ ثانیه، بازدم ۴ ثانیه) را با کودکشان تمرین کنند و هر وقت در صورت یا چشمان کودکشان ترس یا اضطراب را مشاهده کردند به این بازی تنفس برگردند و با هم انجام دهند می توانند بازی های دیگری را هم به ان اضافه کنند در صورت شدید بودن تنش بدنی در کودک و حتی زنان تمرینات عضلانی تدریجی (منقبض و شل‌کردن گروه‌های عضلانی به ترتیب از بالا به پایین و تصویرسازی ذهنی مکان امن  مثل تصور یک شهربازی قشنگ رنگی رنگی با چشم های بسته با کودک که مادر راوی داستان آرام بخش است. می تواند گزینه خوبی برای مادر و کودک باشد.