متاسفانه این مسآله در ماه های اخیر شدت بیشتری نیز یافته است، به جز ساختارهای اجتماعی، فشارهای اقتصادی و محرومیت  جوانان سقزی از شرابط مطلوب در زمینه اشتغال و رفاه اجتماعی که می تواند از دلایل عمده و اصلی این فوران خشم و منتهی شدن به قتل های خیابانی اخیر باشد.

از دیدگاه روانشناسی نیز مساله قابل تحلیل است رفتارهای بعضی از  شهروندان سقزی که در کوچکترین موارد حل منطقی و گفتگو مدارانه قضایا را در جزئی ترین تنش ها و اختلافات سلیقه ای و فردی مانند موقعیت های رانندگی، عروسی و … نادیده می گیرند و از روش های نابهنجاری مثل چاقو کشی و جدیدا  اسلحه گرم برای حل اختلاف هایشان استفاده می کنند را باید در اذهان  ناارام و تربیت نشده انان جستجو کرد که همیشه در معرض انفجار و بوجود امدن خسارتی جبران ناپذیر است.

چه کار کنیم تا نسل جدید منطقی تر و ارامتر در موقعیت های پرتنش رفتار کند؟ در این فرایند خانواده نقش اساسی را برعهده دارد که با آگاهی از مهارت هایی ضروری مانند خوداگاهی، جرات مندی و مدیریت خشم در مواقع بحرانی و انتقال آن به فرزندان گام مهمی را در کاهش این آسیب فردی و اجتماعی برمی دارد.  انجمن های اجتماعی با اولویت قرار دادن کلاس ها و فعالیت هایشان با موضوعیت مدیریت خشم، قاطعیت و جراتمندی در این راستا کمک شایانی به حل مشکل خواهند کرد، همکاری مدیران مدرسه با مشاوران و مددکاران اجتماعی در جهت اختصاص چند ساعت از وقت کلاس در هفته به آموزش مهارت های زندگی به دانش اموزان به ویژه در مقطع متوسطه که  با تغییرات حساس شناختی و فیزیولوزیکی دوران بلوغ مواجه می باشند می تواند نسلی با ذهنی ارامتر و منطقی تر را در مواجه با شرایط بحرانی به شهرمان هدیه دهد.فرهنگ سازی برای شهروندان در جهت عدم اجتماع در درگیری های خیابانی و مهم جلوه ندادن قضیه در جهت تحریک طرفین و مدیریت درست در حل و فصل قضیه به صورت مسالمت آمیز به جای فیلمبرداری از حادثه از رهنمودهای مفید در این جریان است.

به امید داشتن سقزی آباد و شهروندانی همیشه ارام.

* کارشناس ارشد روانشناسی و مسئول پایگاه خدمات اجتماعی بهزیستی سقز