چه بسا معضل زمانی خود نمایی می کند که جوانان تحصیل کرده با توجه به سادگی قبولی در دانشگاه و ادامه تحصیل غیرهدفمند در نهایت مجبور به انجام کارهای غیرتخصصی می شوند. این مسئله هم از نظر هدر دادن بهترین زمان پویایی فکری سن جوانی و هم هدر دادن منابع مالی خانواده ها خودنمایی می کند.

راه اندازی کسب و کارهای کوچک با سرمایه تفکر و اندیشه این روزها از راه حل های برون رفت از این مشکلات است. یکی از این روش ها برای کسب و کارهای کوچک استارت آپ ها هستند. این روزها در محافل مختلف راجع به استارت آپ ها و کسب و کارهای نوپا که از یک دفتر کوچک پس از مدتی  به یک سازمان بزرگ حتی در سطح جهانی تبدیل شده اند، شنیده می شود. پس همه می توانند ایده های خود را بارور کنند. برای اینکار باید ایده خلاقانه یک نیاز را شناسایی و بوسیله اینترنت و ابزارهای ارتباطی جدید کار را شروع کرد. مطابق تعریف استارت آپ یا Startup، نهادی انسانی است که به منظور خلق محصول، خدمت یا ارزشی نو ایجاد شده است.

ویکیپدیانیز استارت آپ را یک شرکت نوپا طبق تعاریف به یک شرکتیا یک مشارکت و یا یک سازمان موقت می گوید که در جهت جستجوی راه حلی برای یک مدل کسب و کارقابل توسعه و تکرارپذیر راه اندازی می شود. بزرگترین تفاوت های یک استارت آپ با سایر کسب و کارها آن است که چون از ایده شروع می شود و ایده ها متفاوت هستند لذا استارت آپ ها معمولاً رقیب ندارند. همچنین اکثر استارت آپ ها صاحبانی با سرمایه بسیار اندک داشته اند.

آیا با استارت آپ می توان کارآفرینی کرد. زمانی می توانیم درک درستی از مقوله کارآفرینی و استارت آپ داشته باشیم به ارتباط این دو مقوله بپردازیم. استارت آپ همانطور که گفته شد در ابتدا ساده و موقت و بر پایه ایده است تا زمانی که بتوان به تکرار رساند  و مطمن از مشتری و نحوه درآمدزایی شود از حالت موقت درآمده و به کسب و کار می رسد. و تا زمانی که تثبیت در ایجاد ارزش بر پایه ایده نشده، نباید سرمایه گذاری فراوانی انجام داد.

در سال های اخیر که استارت آپ ها شروع به کار کرده اند موارد بسیار موفقی مشاهده شد که به جهت تبلیغ نشدن نام آنها فقط به زمینه کاریشان اشاره می شود. استارت آپ هایی که از طریق یک اپلیکشن کارهای ساده پرداخت قبض را انجام می دهند، استارت آپ هایی که با یک اپلیکشن نزدیک ترین آژانس تاکسی را در شهرهای شلوغ به شما می رسانند، استارت آپی که بهترین قیمت و بیشتر تخفبف را به شما نشان می دهد، استارت آپی که محصولات سوپرمارکتی شما را سریعاً درب منزل می رساند و …. این ها نمونه های بسیار موفقی هستند که در مدت کم از حالت موقتی درآمده و تبدیل به کسب و کار شده اند. جالب اینجاست تمام مبتکران و خلاقان این ایده ها جوانان زیر ۲۸ سال هستند. کما اینکه بانی و سازنده فیس بوک هم در سن کم فیس بوک را ابداع کردند و حتی سال های اول نمی دانستند چگونه با آن ایجاد پول داشته باشند.

جوانان ما به جای مشغله ذهنی در ادامه تحصیل یا ایجاد یاس و ناامیدی در جستجوی شغل مناسب آنهم در بهترین زمان از عمر خویش که بیشترین بهره وری جسمی و مغزی را دارند بهتر است سریعاً دست به کار شده و استارت اولیه را با نیازسنجی مشتریان بالقوه اطرافشان پیدا کنند، نیاز را تبدیل به ارزش کرده و ارزش را به مشتریان بفروشند. این روحیه پیدا کردن مشکلات از خانواده ها باید شروع شود. برای نمونه می توان در سر وعده غذا خوردن پدر یا مادر خانواده مشکلات روزمره را باهم بحث کنند تا فرزندان با مقوله های واقعی زندگی آشنا شوند و نسب به کسب درآمد حساس شوند. از طرفی وارد مسایل ریز و درشت شوند و وادار به اینکه در ازای آن مشکل ایشان چه راه حلی دارند. کما اینکه یکی از برترین استارت آپ های ایران و در تهران برای یاری مادربزرگ در نرفتن به سوپرمارکت محله و جلوگیری از حمل بار سنگین آن بوجود آمد و الان اعتبار جهانی دارد. این روحیه باید در مدارس نیز به فراخور حال سن دانش آموزان آموخته شود و در نهایت در دانشگاه با ایجاد حالت تخصصی در استارت آپ ضریب اطمینان در موفقیت آن ایده و در نهایت ایجاد کسب و کار دائم بالا رود. شک نکنید  ایران در بسیاری از زمینه‌ها مکان بکری برای راه‌اندازی و ارائه‌ی سرویس‌های مختلف است.

بومی سازی استارت آپ ها در استان کوردستان می تواند برگردد به نیازهای روزمره افراد یا اینکه می توان نمونه های موفق جهانی و ایرانی را در استان پیاده سازی کرد. آنچه که هست در استان کوردستان نسبت به سایر مناطق ایران خریدها و خدمات اینترنتی آنچنان که باید در بین فروشندگان و مشتریان جا باز نکرده است. این خلاء و بکر بودن می تواند برای جوانان بزرگترین فرصت باشد تا با گام نهادن در این چالش ها از استارت آپ به کسب و کار برسند.