براساس گزارش رسمی مدیرکل میراث فرهنگی کوردستان، شهرستان های مریوان، سنندج، بانه، سرواباد و کامیاران، بیشترین گردشگر و اسکان مسافران داشته اند.

سال هاست مسئولان و بخش های مختلف عمومی و بازاریان شهرهای مختلف سعی می کنند از فرصت تعطیلات و مناسبت های وختلف، نهایت بهره را جهت توسعه اماکن گردشگری، پویایی بازار و جذب میهمانان ببرند، اما متاسفانه نهادها و دست اندرکاران مرتبط در سقز (فرمانداری، میراث فرهنگی، اصناف و اتحادیه ها، شورای شهر و شهرداری، بازاریان و…) نتوانستە اند کمترین بهره ای از این فرصت ببرند و صرفا به وعده های بدون عمل بسنده کرده اند.

باید اذعان نمود بخش زیادی از بازار سقز با جذب گردشگر، مشتری مداری و روش های نوین تبلیغات و بازاریابی تا حدی زیادی میانه نداشته، قصه دیر باز کردن بازار و تعطیلی زودهنگام آن که به معضلی غیرقابل تغییر تبدیل شده است، بازار سقز به لطف مدیران بی کفایت حتی یک سردرب و تابلو ندارد، المان و مکان جذابی برای نگه داشتن مسافران ساخته نشده، با وجود بیش از ۳۵۰ اثر تاریخی ثبت شده، هیچ کدام احیا نشده اند، دومین شهرستان بزرگ استان نه از مزایای ویژه بودن بهره ای برده نه از مزایای مرزی بودن …..

متاسفانه مظلومیت شهرستان سقز روز به روز بیشتر می شود، در وضعیت فعلی که از تحقق گردشگری تاریخی و فرهنگی سقز خبری نیست، بازار پارچه و پوشاک و روسری می توانست موج میهمانان را به سقز بکشاند و به بازار کم رونق این شهر، جانی تازه ببخشد، سال هاست پیشنهاد ثبت سقز به عنوان “شهر پارچه” را مطرح کرده ایم اما دریغ از کمترین اقدام.
در این غفلت تمامی نهادهای عمومی و اداری از فرمانداری، نماینده مجلس، میراث فرهنگی، صنعت، صدا و سیما گرفته تا شهرداری و شورای شهر و اصناف نقش دارند.

متاسفانه تاکنون به گزارشات و اخبار رسانه ها و نظرات کارشناسان درخصوص رونق بخشی و ساماندهی بازار، جذب گردشگر و ساخت مجتمع های تفریحی، ساخت موزه، تجارت مرزی و بازگشایی بازارچه مرزی و…. توجه خاصی نمی شود. نهادها و مقامات نظارتی هم سکوت پیشه و یا بی تفاوت هستند.
بالاخره با ادامه این وضعیت مثل ۲ دهه گذشته، سقز دور باطل توسعه نیافتگی و از دست دادن فرصت ها را تکرار خواهد نمود، همانطور که تعمدا غار کرفتو را از سقز جدا کرده اند و در قضیه بازارچه مرزی در سایه ضعف و مماشات مسئولان گذشته، سقز از تمامی مزایای تجارت مرزی محروم شد.

بهرحال توصیه می کنیم مسئولان مقداری به خود آیند و فکری به حال توسعه سقز، بازار و معیشت مردم سقز بکنند، مردم از شعار و تکرار خسته شده اند. فضای افسردگی بر شهر سایه انداخته، شهر تشنه اقدام و تحرک اقتصادیست.