هورامان که به سرزمین سنگ و رنگ شهره عام و خاص است، نمونه‌ای خارق‌العاده از تنوع فرهنگی و غنای طبیعی به شمار می رود که با آئین های متنوع، عرفان و تصوف، غذاهای وافر و دشت ها و کوه های سربه فلک کشیده، نغمه ها، معماری، زیست محیط، زبان، جنبه های فرهنگی، شکوه فرهنگ به تمام معنی است که یونسکو به عنوان بزرگترین مجمع جهانی در این حوزه، گرچه دیر ولی به درستی این انتخاب را انجام داده زیرا چون رنگین کمان است بعد از بارانی زیبا.

ثبت جهانی هورامان در ۵ مرداد ۱۴۰۰ همزمان با روز ملی کرمانشاه، دستاورد بزرگی برای کوردهاست. این پیوند، برکات زیادی به دنبال خواهد داشت؛ زیرا هرگاه اثری، ثبت جهانی شود خود به خود به لیست مقاصد گردشگری داخلی و بین المللی افزوده می شود.

از سوی دیگر، وقتی یک اثر در فهرست جهانی ثبت می‌شود همه اعضای کنوانسیون متعهد هستند با مشارکت جهانی (کمک های مالی و فنی) از آن مراقبت کنند.
لذا معرفی هورامان به عنوان یک اثر جهانی به دلیل حفاظت جهانی، منطقه ای امن محسوب خواهد می شود که ضمن گفتگوی فرهنگ ها و تمدن ها، تلاشی است برای فراهم کردن شکوفایی فرهنگ و تمدن بشری.

فعالان بر این باورند که مواردی که در فهرست میراث جهانی ثبت شده‌اند، عاملی برای جذب کمک‌های بین‌المللی به شمار می‌رود و به همین سبب می‌تواند از منابع گوناگون، کمک‌های مالی متعلق به طرح‌های حفاظت از میراث جهانی دریافت کنند.
از سوی دیگر، آگاهی از ارزش های میراث جهانی، سازمان دهی گردشگری و اقتصاد محلی از آرزوی دیرین کوردها در این سرزمین بود که به تحقق خواهد پیوست.

از منظری دیگر، دایره مقصدهای گردشگری در ایران که عموما شامل؛ مثلث یا مربع ؛ شیراز، اصفهان، مشهد و تبریز است به چند ضلعی کوردستان، کرمانشاه، شیراز، اصفهان، مشهد و تبریز تبدیل می شود که بی تردید بایستی این دایره به اضلاع بیشتر تبدیل گردد.
نیز تلاش مدیران استان برای حفاظت از این دستاورد و همت برای ثبت جهانی دیگر آثار چون زیویه و غارکرفتو در بین کوردها، دستاوردهای عظیمی دیگر در حوزه اقتصاد گردشگری خواهد بود.
*روزنامه نگار