این اثر پژوهشی و تالیفی، به قلم میکاییل رحمانی با عنوان «تاریخ هنر کُردستان» از سوی پژوهشکده کوردستان‌شناسی و توسط انتشارات دانشگاه کوردستان روانه بازار کتاب شده است.
کتاب مذکور به ۷ فصل تقسیم می‌شود که دوره‌های مختلفی از ۱۰ هزار سال پیش تا عصر حاضر را مورد بررسی قرار می‌دهد.

در این کتاب، گفتمان‌های مهمی همچون تاریخ هنر، باستان‌شناسی هنر، هنر مدرنیسم، هنر معاصر، دیاسپورا، هنر فمینیست‌ها و رسانه‌های نوین به عنوان مبانی تحلیلی استفاده شده است. همچنین سعی شده تا تاریخ هنر تجسمی کوردها که در سایه‌ی گفتمان هنر خاورمیانه نادیده گرفته شده است، احیا گردد.

▫️بشار العیسی از نقاشان اثرگذار در جنبش نقاشی کوردها، اهل دارباسیا و ساکن پاریس، درباره کتاب اینگونه نوشته است: «سرگذشت هنرهای زیبا، کتاب میکاییل رحمانی، نُت‌های آوازی است که امواج جغرافیایی از کرمانشاه تا قوس زاگرس-توروس را با گذر از ایستگاه‌های جاده ابریشم دربرمی‌گیرد؛ جغرافیایی که با هویتی روشن، چشم‌اندازی از بلندای خورشید تا کیمیای خاک را به مشاهده می‌خواند».

کتاب با مقدمه‌ای مفصل به بحث‌هایی پیرامون تاریخ و جغرافیا کوردستان و بررسی روش‌های موجود در نگارش تاریخ هنر کوردها می‌پردازد. هنر صخره‌نگاری در زاگرس از دوران پارینه‌سنگی متاخر و دامنه آن تا هزاره چهارم قبل‌ از میلاد، هنر دوران نوسنگی، آشنایی با محوطه‌های پیشاتاریخی، تفسیر کارکردهای نقاشی‌ روی سفال و تندیس های نخستین یکجانشینان کوردستان در فصول ابتدایی کتاب آمده است.
همچنین هنر در دوره‌های مفرغ و عصر آهن متعلق به دولت‌قوم‌ها و حکومت‌های نخستین مانند هوری (میتانی)، کوتی-لولوبی، سیموروم، کاسی، ماننا و امپراتوری مادها بررسی شده است.

تحولات چشمگیر و اساسی در آثار هنری کوردستان در فصول بعدی کتاب به عنوان دوران بینابینی معرفی می‌گردد، زمانی که هنر امپراتوری‌ها در ایران، میانرودان و خاور نزدیک را دربرمی گیرد. هنر این دوره را می‌توان هنری التقاطی نامید که محصول چندین تمدن با نشانه‌های آیینی تصویری مختلف است. اما تحولات بینامتنی همچنان مبتنی بر تلفیق‌ها و ترکیب‌های تصویری با دگرگونی‌های تاریخ سیاسی بر کُردستان اثر میگذارد. فصل پنجم با نام دوران بینابینی دوم به هنر در دوران اسلامی تا افول عثمانی در خاورنزدیک و قاجاریان در ایران می‌پردازد. در این دوران نقش میانجی هنرمندان و تصویرگران و کاتبان کورد، مکاتب مهم و نگاره‌های متنوعی مربوط به میرنشین‌های کورد یا نقاشان و دانشمندان کورد دربار حکومت‌های مسلط بر منطقه دنبال می‌‎شود. هنر ایوبیان، هنر کوردها در دربار آق‌قویونلوها، هنر مروانیان، مکتب موصل، مکتب جزیرا و بیشتر، مورادی است که در این میان مورد بررسی قرار می‌گیرد.
فصل نهایی کتاب، به طور کامل به نقاشی نوگرا و هنر جدید در سده بیستم و دهه‌های اخیر می‌پردازد. در این فصل به تفصیل آغازه‌های نقاشی رنگ‌ روغن در مناطق مختلف از کرمانشاه و سنندج تا سقز و سلیمانیه و حسکه و دیاربکر دنبال می‌گردد. پرداختن به هنر نوگرا و نسبت‌های تازه در نقاشی مدرن کُردها در خاورمیانه نقطه کانونی این فصل به حساب می‌آید. در این میان جریان‌های مهمی نظیر جنبش نقاشی سنندج (یا مکتب نقاشی کوردستان)، جنبش نقاشی حسکه و جریان انتزاع‌گرایی در اقلیم کوردستان به شیوه‌ای متمایز مورد بررسی قرار می‌گیرد. پس از این‌ها به رویکردها و رویدادهای امروز در هنر جدید پرداخته می‌شود که در آن با رویه‌های تازه در مواد و متریال در فضایی انتقادی، سیاست‌های فرهنگی و سیاست‌های جنسیت و هویت مورد بررسی قرار می‌گیرد.

کتاب تاریخ هنر کوردستان طی ۱۲ سال، در ۵۳۸ صفحه در قطع وزیری و جلد کالینگور توسط پژوهشکده کوردستان‌شناسی و انتشارات دانشگاه کوردستان منتشر شده است.
این کتاب را می‌توانید از کتاب فروشی‌های معتبر تهیه بفرمایید.
مرکز پخش: کتابفروشی نیشتمان در سنندج، جناب آقای ملایی،
شماره تماس:
+۹۸ ۹۱۸ ۳۷۷ ۸۷۷۹