هر از چند گاهی شاهد بروز حوادث دلخراش رانندگی، از دست رفتن همشهریان، زخمی شدن ده ها نفر، بی سرپرست شدن یا آسیب دیدن خانواده ها، خسارات گسترده مالی و …. در این مسیر هستیم.

این مسیر قطعه ای از بزرگراه شمال غرب به جنوب می باشد که تقریبا  بیشتر آن در استان های آذربایجان غربی و کرمانشاه به پایان رسیده، در استان کوردستان پس از چند دهه حدود ۶۰ درصد مسیر تبدیل به بزرگراه شده، اما در شهرستان سقز ۲ قطعه حادثه خیز آن یعنی سقز- بوکان، ایرانخواه- فتاح آباد هنوز به جایی نرسیده و تاوان آن را مردم می دهند.

حدود ۸ سال پیش عملیات تبدیل مسیر سقز – بوکان به بزرگراه شروع شده است و تاکنون ۲ پیمانکار، چندین فرماندار، نماینده، استاندار، مسئولان وزارت راه و… را به خود دیده است ولی هنوز یک متر آن زیربار ترافیک نرفته است و وعده های مکرر برای افتتاح بخشی از آن از جمله در سال ۱۴۰۲ توسط فرماندار ناکارآمد و رحیمی نماینده عافیت طلب فعلی در حد یک حرف باقی مانده است.

بررسی ها نشان می دهد کمبود اعتبارات، عدم توافق بر سر نحوه تملک اراضی پیش رو، ضعف و ناتوانی مسئولان محلی و استانی و نمایندگان فعلی در مجلس در رایزنی و اخذ اعتبارات ویژه برای طرح (هر دو شهر سقز و بوکان)، طلب بالای پیمانکار از وزارت راه و عدم جدیت و تمایل به تسریع در انجام کار و…. از عمده مشکلات فراروی این پروژه است.

باید یادآور شد شهرستان سقز باتوجه به اینکه در شرایط جغرافیایی و در مسیر ترانزیتی بودن منطقه قرار گرفته است دارای پرترددترین و پر حادثه ترین محورهای ارتباطی استان کوردستان است، محور ارتباطی سقز بوکان به دلیل بار ترافیکی سنگین، نبود بزرگراه و جاده ۴ بانده، همواره بیشتر تصادفات را به خود دیده است.

لذا تسریع در عملیات عمرانی بزرگراه سقز – بوکان امری ضروری و جزو مطالبات مردم و اولویت های منطقه می باشد. در کنار آن اقدامات فوری برای ایمن سازی مسیر از طریق نصب دوربین کنترل سرعت، فرهنگ سازی برای رعایت بیشتر مقررات و سرعت مجاز توسط رانندگان باید مورد توجه قرار گیرد.