خالد فرجیان افزود: متاسفانه سقز گاهاً به عنوان بخشی از استان کوردستان و ایران در سیاستگذاری ها  دیده نمی شود و به حقوق و نظرات مردم توجهی نمی شود، نمونه عینی این تبعیض و کم توجهی را تعطیلی ۱۰ ساله بازارچه مرزی سیف سقز، تعطیلی اداره کمرگ سقز، مخالفت استاندار قبلی کوردستان با ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در سقز و حذف نام سقز از منطقه آزاد تجاری کوردستان بیان نمود، متاسفانه ظلم های تاریخی زیادی در حق مردم این شهرستان شده که عمده آن به ضعف و ناتوانی مسئولان این منطقه و نداشتن جسارت و صداقت واقعی آنان برمی گردد.

وی با ضعیف ارزیابی نمودن عملکرد و تعامل فرماندار سقز و نماینده مجلس در پیگیری موارد فوق و تعامل و حمایت از بخش خصوصی در حوزه تولید و تجارت گفت: این مسئولان و مدیران قبل از آنها به جای پاسخگویی، همواره با رویکرد انکار و توجیه، برای حفظ وضع موجود تلاش می کنند و نسبت به توسعه آتی شهرستان، رفاه و معیشت شهروندان، حمایت از بخش های محرک توسعه یعنی تولید و تجارت و بسترهای ایجاد آن بی توجه بوده اند.

این فعال اقتصادی گفت: بارها به عنوان نماینده اتاق بازرگانی از نماینده و فرماندار درخواست نشست با بخش های تولیدی، تجاری و خصوصی نموده ام و با وجود این درخواست ها و فعالیت حدود ۸۰ کارگاه و کارخانه تولیدی و صدها پیله ور و بازرگان  و لزوم توجه به مسائل و مشکلات آنان، این مقامات حتی جواب مکاتبات را نیز نمی دهند، لذا شورای گفتگوی بخش دولت و خصوصی چه معنایی دارد؟

وی به پیگیری های مکرر برای بازگشایی بازارچه مرزی و اداره کمرگ در سقز از طریق  مسئولان و نهادهای حاکمیتی در سطح ملی، منطقه ای و استانی اشاره و گفت: مسئولان و دستگاه های نظارتی و حاکمیتی هیچ مشکلی برای بازگشایی بازارچه ندارند، متاسفانه دیدگاه منفی و ضعف عملکرد برخی مسئولان اجرایی و ترس آنان از پیگیری و دفاع از حق واقعی مردم باعث بستن این بازارچه و تحمیل آوار مشکلات، خسارات و بیکاری بر مردم سقز شده است.

فرجیان گفت: اخیرا در جلسه ای در اداره کل صمت استان گفته شده سهمیه ارزی تعاونی ها و مرزنشینان سقز به بانه داده شود چون سقز بازارچه ندارد، جالب اینجاست برخی مسئولان سقزی در این جلسه کمترین دفاعی از بازگشایی بازارچه مرزی سیف نکرده اند.

وی با یادآوری روند تاسیس بازارچه های مرزی در شهرستان های سقز، بانه و مریوان پرداخت و  اظهار داشت: شهرستان سقز ۳۲  کیلومتر مرز مشترک با اقلیم کوردستان دارد و بازارچه مرزی آن در دهه ۷۰ تاسیس شد که به لحاظ تجارت بسیار پررونق تر از شهرستان های اطراف نه تنها در استان کوردستان، بلکه کرمانشاه و آذربایجان غربی بود و کمک شایانی به تحرک اقتصادی و تجاری، جذب سرمایه، ایجاد اشتغال و در نتیجه کاهش بیکاری، رونق بازار سقز و بخش حمل و نقل و… کرده بود اما بستن آن در سال ۱۳۹۱ ضربه مهلکی بر پیکره اقتصاد، معیشت و تجارت این شهرستان با بیش از ۲۵۰ هزار نفر جمعیت نمود.

خالد فرجیان از مسئولان و دستگاه های مرتبط خواست فصلی نو از تعامل و اعتماد بین خود و مردم سقز با بازگشایی بازارچه مرزی بگشایند و به تبعیض های موجود پایان دهند.

عضو اتاق بازرگانی کوردستان گفت: با توجه به موقعیت جغرافیایی سقز، تولیدات صنعتی و کشاورزی، بهره برداری از فرودگاه در آینده، راه اندازی مجدد اداره کمرگ در سقز برای تسهیلگری و رونق اقتصادی و تجاری ضروریست.

حذف نام سقز از منطقه آزاد خیانتی تاریخی بود/ دولت جدید جبران کند

فرجیان ایجاد منطقه آزاد تجاری و صنعتی را گامی مناسب بای جذب سرمایه گذاری، رونق تولید، ورود تکنولوژی، ایجاد اشتغال، تعامل با بازار و بخش اقتصاد سایر کشورها و…دانست و گفت: لذا تحقق این اهداف نیازمند مدیریت صحیح، سیاستگذاری عادلانه و جلب اعتماد و همراهی مردم است.

وی به مخالفت استاندار سابق کوردستان و معاونین وی با ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در سقز و سپس حذف نام آن از منطقه آزاد تجاری کوردستان اشاره و گفت: با این تبعیض آشکار و بی عدالتی مستقیم باعث بدبینی و احساس تضعیف و بی اعتمادی در میان مردم شهرستان سقز شدند و در واقع یک نوع خیانت تاریخی در حق سقز بود.

عضو اتاق بازرگانی کوردستان  یادآور شد: این تبعیض ها را در هیچ جایی از کشور نمی توان سراغ گرفت، اما مسئولان اجرایی در دولت سابق، دبیرخانه مناطق آزاد دولت وقت و نمایندگان مجلس در حق سقز روا داشتند و به ریش مردم هم خندیدند و صدای حق طلبانه فعالان اقتصادی و رسانه ها هم شنیده نشد.

این فعال اقتصادی خاطرنشان ساخت: در حالیکه هرکسی که کمترین شناخت و عقلانیتی داشته باشد، می داند که سقز بدلیل وجود برخی زیرساخت ها، شرایط منطقه ای و مرزی، دسترس پذیری و…امتیازات بسیار بیشتری برای ایجاد منطقه آزاد تجاری داشت که امیدواریم دولت فعلی برای جبران این ظلم تاریخی و فاقد منطق و عقلانیت، قدم موثری بردارد و با الحاق سقز به این محدوده صدای مردم و بخش خصوصی را بشنود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به نبود امکانات و ارزیاب در گمرکات کردستان اشاره و گفت: برای نمونه اگر فردی بخواهد یک کامیون سیب را صادر کند براثی ارزیابی تخصصی و کیفیت باید آن را به ارومیه ببرد و این ضعف بزرگی است و مرزهای رسمی ما در شمال غرب نیز با نابسامانی ها و نبود زیرساخت های زیادی مواجه بوده که باید تدابیر اساسی برای آنها اندیشیده شود.