با نهایت تاسف هر هفته شاهد سوانح رانندگی، خسارات جانی و مالی، فوت شهروندان و جگرگوشه های مردم در این مسیر ۳۰ کیلومتری هستیم و متاسفانه در ده ها سال گذشته گویا مسئول دلسوز و بیداری گویا وجود ندارد که این موارد را ببیند. چرا که اگر دلسوزی وجود داشت و تبعیضی در میان نبود این مسیر هم باید مثل مسیر میاندواب- ملکان یا ملکان- بناب سال ها پیش باید تبدیل به بزرگراه می شد.

🔺 در کل باید گفت: نبود زیرساخت های ارتباطی مناسب، جاده های باریک با پیچ و خم های زیاد، خودروهای بی کیفیت و عامل انسانی دست به دست هم داده اند تا یک جنگ خونین و اقتصادی دلخراش در جاده های کوردستان به ویژه شهرستان سقز بوجود آورند. جنگی که آسیب های روحی و روانی، مشکلات خانوادگی، اجتماعی و… آن قابل ارزیابی نیست.
جاده های ارتباطی نامناسب مهمترین چالش و تهدید پیش روی توسعه کردستان است، جاده هایی که آرام پیچ می خورد و سرنشینان را به کام مرگ می فرستد، که مسیر سقز- بوکان چالشی ترین مسیر است.

🔹 از ۵ سال پیش عملیات تبدیل این مسیر به بزرگراه شروع شده اما بدلایل مختلف از جمله عدم اختصاص اعتبارات، پرداخت ننمودن معوقات کارگران و پیمانکاران و بی توجهی مسئولان این پروژه از سال گذشته نیمه کاره رها شده است، دردی که دامن اکثر پروژه های حوزه راه در سقز را گرفته است.

نکته جالب توجه آنجاست علیرغم پایان دادن به قرارداد شرکت پارس، هنوز پیمانکار جدید تعیین نشده و این چالشی بزرگ فراروی تکمیل این پروژه می باشد.

با این حال باید تدبیری فوری برای این مسیر، که به قتلگاه تبدیل شده، اندیشیده شود و ضمن تامین اعتبارات ویژه، باید وزارت راه در مقابل مردم و تعلل در اتمام این پروژه پاسخگو باشد که لازمست استانداران ۲ استان و نمایندگان سقز و بوکان با جدیت پیگیر مساله باشند.
#سقزرووداو
🆔 @saqqezrudaw