لیکن با توجه به موقعیت جغرافیایی منطقه و میزان بارش‌های سالانه که معمولا در سطح مطلوبی بوده است این بحران‌ کمتر مورد توجه قرار گرفته است و همت جدی برای رفع این بحران و یا مقابله با آن در مواقع ضروری وجود نداشته است و اکنون که سالی کم بارش را پشت سر گذاشته‌ایم، عمق این مشکل روز به روز بیشتر نمایان می گردد و روزانه به تعداد روستاهایی که با مشکل کم آبی و یا بی آبی مواجه می‌شوند افزوده می گردد.

مسأله کم آبی در روستاهای سقز یک مسأله جدید و نوظهور نیست و برخی از روستاها الان نزدیک به یک دهه است با این مشکلات دست و پنجه نرم میکنند تا آنجایی که حتی در سالهای پر بارش هم در فصل تابستان با تانکر به برخی از آنان آبرسانی می گردد این در حالی است که همه ما خوب می دانیم روستاهای استان کردستان و علل خصوص شهرستان سقز خود از سرچشمه های تامین آب حتی برای استان های همجوار هستند.

باید دید اکنون چه شده است که به این اوضاع گرفتار شده ایم؟ چرا وعده های مسئولین در رابطه با حل مشکل آب محقق نمی گردد؟ جدا از عوامل طبیعی از جمله خشکسالی های چند سال اخیر که نقش پر رنگی در کمبود آب روستاها داشته است، ضعف مدیریتی ارگان های مربوطه از جمله اداره آب و فاضلاب روستایی ( آبفار) که جدیدا با آب و فاضلاب شهری ادغام شده، کاملاً مشهود است. به نظر می‌رسد بعد از آنکه این نهاد امور مربوط به زیرساخت‌های فاضلاب روستایی را کاملاً رها کرده و در اختیار دهیاری‌ها قرار داده است که اکنون در مدیریت آب هم به مشکل برخورده اند.
البته هرگز نمی توان منکر زحمات این نهاد در سال های گذشته دور و نزدیک در آبرسانی و شبکه‌بندی آب در سطح روستاهای سقز شد و اقدامات ارزشمند این نهاد در آبرسانی به روستاهای محروم قابل تقدیر است.

بر کسی پوشیده نیست، دیگر بسیاری از شبکه‌های لوله کشی روستایی کاملاً فرسوده شده اند و عملاً عمر اکثر آنها به پایان رسید که خود یکی از عوامل هدررفت آب آشامیدنی شده‌اند. منابع ذخیره آب مستهلک شده اند و نیازمند بازسازی مجدد هستند. همچنین چندین روستای سطح شهرستان فاقد شبکه آبرسانی منظم هستند و از خدمات اداره آب بی‌بهره‌اند.

در سالیان اخیر مسئولین با وعده ایجاد مجتمع های آبرسانی در سطح روستاهای شهرستان سقز این امید را به وجود آورده‌اند که با وجود این مجتمع ها ده ها روستا و نزدیک به ۱۵ هزار خانوار از مشکل کم آبی نجات پیدا کنند. مهمترین این مجتمع ها، مجتمع آبرسانی باغلوجه، مجتمع آبرسانی کوچه طلا و مجتمع زلفیله می باشند که بعد از گذشت نزدیک به شش سال هنوز خبری از افتتاح و آغاز بکار کامل آنان نیست. هر چند مسئولین خبر از پیشرفت ۸۰ درصدی برخی از این پروژه ها میدهند.

لازم بە ذکر است بە گفتە خود مسئولین با وجود دو سد چراغ ویس و لگزی می‌توانست آب مورد نیاز برای مصارف خانگی و کشاورزی ساکنین روستاهای حاشیه این سدها که بالغ بر ۱۰۰ روستا هستند تامین گردد که این مهم هنوز محقق نشده است.

جهت بسیاری از مشکلات مطرح شده بالا، از طرف مسئولین یک جواب وجود داشته است ( بودجه نداریم ). البته شکی در این وجود ندارد، حل این مشکلات نیازمند تامین بودجه مناسب است ولی امیدواریم تا تامین بودجه کار از کار نگذشته باشد و اقدامات عاجل در این زمینه از طرف مسئولین مربوطه برای تامین پایدار آب روستاییان و همچنین اقدام فوری نماینده مردم سقز و بانه در مجلس جهت تامین بودجه صورت پذیرد.

*عضو شورای بخش مرکزی سقز