سقزرووداو: روستای باشماق در ۴۴ کیلومتری مسیر سقز- دیواندره، دارای حدود ۲۰۰ خانواره و یک هزار نفر جمعیت می باشد. این روستا درای قدمتی هزاران ساله، پتانسیل های متعدد گردشگری، کشاورزی و باغداری، دامداری و… بوده و برخی محصولات آن همچون: گردو، انگور، عسل و… به لحاظ کیفیت و تمایز دارای قابلیت برندسازی داشته، اما متاسفانه با مشکلات و کمبودهای عدیده دست و پنجه نرم می کند.

بررسی های میدانی، صحبت با اهالی و برخی اعضای شورای روستا نشان می دهد باشماق دارای مسائل و مشکلات زیر می باشد:

ـ عدم اسفالت جاده روستا: جاده قلعه جقه باشماق با حدود ۹ کیلومتر طول محل تردد چندین روستا همچون باشماق، تازآباد و تیمان قلعه بصورت همیشگی و چند روستای دیگر بصورت فصلی بوده، از سال ۸۷ بصورت رسمی وعده اسفالت آن داده شده و چندین بار زیرسازی آن انجام شده، اما تا به امروز و بعد از ۱۱ سال، تنها نصف آن اسفالت شده آنهام به صورت غیراستاندارد؛ با این روند احتمالا ۱۱ سال دیگر باید منتظر اسفالت ۴ و نیم کیلومتر باقیمانده باشیم.

ـ کمبود آب شرب لوله کشی و جیره بندی آن در تابستان ها: از اواخر بهار تا پاییز آب شرب روستا جیره بندی شده و تنها ۲ ساعت در روز مردم آب لوله کشی دارند و این مشکلات عدیده ای برای ساکنان ایجاد کرده است.

ـ طرح هادی روستا بصورت نیمه کاره انجام شده، هنوز خبری از سنگفرش و جدول گذاری قسمت زیادی از آن نیست.

ـ نبود خانه ورزش برای اوقات فراغت جوانان و همچنین عدم تکمیل و اختصاص امکانات جهت تکمیل و بهسازی زمین فوتبال

ـ کمبود امکانات شهربازی کودکان و مکان نامناسب آن بدلیل عدم دسترسی اکثریت بچه ها.

ـ وضعیت نامناسب اینترنت: سرعت اینترنت همراه اول بسیار ضعیف و عملاً غیرقابل استفاده بوده، اینترنت خانگی دارای سرعت پایین و همراه با نوسانات مکرر بوده، که این مساله جای انتقاد شدید از دستگاه های متولی می باشد که علیرغم درآمدهای بالا توجهی به حل مشکلات اینترنت روستاهای سقز را ندارند.

ـ نبود خودپرداز: با توجه به نیاز بالای مردم و شهروندان، پست بانک  علیرغم اینکه نمایندگی در روستا دارد تاکنون نسبت به استقرار خودپرداز اقدام نکرده است.

ـ عدم حمایت ادارات متولی همچون اوقاف از نوسازی وضوخانه و سرویس بهداشتی مسجد روستا

ـ عدم ساماندهی فاضلاب و انتقال آن به پایین دست روستا؛ این مساله موجب ایجاد مشکلات زیست محیطی، بوی نامطبوع، تجمع جانداران و… در تابستان ها جلو روستا می شود.

ـ عدم حمایت جدی دولت از بخش کشاورزی و دامداری (قیمت پایین خرید محصولات کشاورزی در مقابل افزایش سایر قیمت ها و خدمات این بخش، قیمت بالای کود و سم و همچنین داروهای دامپزشکی و عدم رغبت ساکنان روستا به واکسینه نمودن دام ها، عدم اعطای وام های کم بهره جهت حمایت از بخش کشاورزی و…)

ـ عملکرد ضعیف صندوق بیمه محصولات کشاورزی و سقف بسیار پایین پرداخت خسارات به کشاورزان و باغداران خسارت دیده؛ پرداختی ها تناسبی با میزان خسارات کشاورزان نداشته، لذا رغبت روستائیان برای بیمه کردن محصولات کاهش یافته است.

ـ نبود مراکزی برای برگزاری برنامه های فرهنگی، کلاس های فوق برنامه و کسب مهارت های فنی و صنایع دستی

ـ بی برنامگی و ضعف عملکرد دهیاری در زمینه برگزاری فعالیت های جمعی و فرهنگی به مناسبت های مختلف همچون: نوروز، جشن خرمانان، برنامه های هنری، آموزش زبان های خارجی و کوردی و…

ـ بیکاری گسترده جوانان و بی برنامگی در این حوزه.

ـ نیاز به حضور بیشتر پزشک خانواده در روستا

ـ عملکرد مبهم تعاونی مصرف روستای جنیان علیرغم سرمایه گذاری صدها خانوار روستای باشماق و اطراف در این تعاونی (شفاف سازی میزان سرمایه و سود این تعاونی، نحوه انتخاب مدیرعامل در دهه گذشته تاکنون، مقایسه عملکرد ضعیف آن در مقایسه با تعاونی های مشابه از جمله صاحب، سرا و تموغه از موارد مطرح در این رابطه می باشد).

ـ پیشنهادات:

برگزاری نشست هایی در فرمانداری با حضور ادارات مرتبط (آبفار، راه، بخشداری امام، ورزش، جهادکشاورزی، بنیادمسکن، مخابرات و ادارات تابعه و …)، بازنگری کلی در عملکرد بیمه صندوق محصولات کشاورزی و سیاست های حمایتی دولت در بخش کشاورزی، برگزاری دوره های کارافرینی و آموزش های مهارتی و صنایع دستی توسط ادارات فنی و حرفه ای و میراث فرهنگی، اهتمام دهیاری به برگزاری برنامه های فرهنگی و آموزش های فوق برنامه، افزایش اعتبارات دهیاری ها و…ضروری بنظر می رسد.