فردین مصطفایی روزنامه نگار

داستان انفال، بمباران شیمیایی، مهاجرت های اجباری و پیدا شدن گورهای دسته جمعی کوردها در عراق هر روز ابعاد تازه ای به خود می گیرد و اخیراً با پیدا شدن صدها جسد در جنوب عراق وارد مرحله جدیدی شده است.
این مساله بازتاب ها واکنش های زیادی در رسانه های کوردی به دنبال داشته، اما مقامات سیاسی و دیپلماتیک و رسانه های بین المللی از واکنش جدی یا حتی اظهارنظر یا تحلیلی حقوقی در این رابطه تاکنون خودداری نموده اند یا به سادگی و در حد خبرهای معمولی از کنار آن گذشته اند.
سخنگوی وزارت شهیدان و انفال شدگان اقلیم کردستان در این رابطه اعلام کرده که تعداد اجساد کشف شده در گورهای جمعی کوردهای قربانی نسل کشی انفال در جنوب عراق به ۱۱۵ جسد، افزایش یافته است.
بنابه خبرهای موجود، ۴ گور جمعی کردهای قربانی نسل کشی انفال طی ماه مارس گذشته در بیابان های استان المثنی واقع در جنوب عراق کشف شده و هفته گذشته عملیات نبش اولین گور آغاز شد.
اجساد موجود در این ۴ گور جمعی کشف شده در سماوه مربوط به کردهای منطقه گرمیان هستند که توسط رژیم بعث صدام و در میانه نسل کشی انفال قتل عام شده و در گورهای جمعی به خاک سپرده شده اند.
فؤاد عثمان در گفتگو با سایت خبری هاولاتی، در این رابطه اعلام کرده پس از آغاز عملیات نبش اولین گور از ۴ گور جمعی کردها در بیابان سماوه واقع در جنوب عراق، شمار اجساد موجود در آن ۸۵ جسد تخمین زده شد، اما با ادامه عملیات خارج ساختن اجساد، شمار آنان به ۱۱۵ جسد افزایش یافته است.
وی همچنین گفته که با توجه به وضعیت قرارگیری اجساد در این گور جمعی و آمیخته شدن استخوان های اجساد، پیش بینی می شود که شمار اجساد موجود در این گور بیشتر شود و تا تعداد ۱۶۰ جسد نیز برسد.
اما برخی رسانه های دیگر احتمال داده اند تعداد اجساد به بیش از هزار نفر هم برسد که فعلاً مقامات رسمی عراق یا اقلیم کوردستان آن را تایید نکرده اند.
تحلیلگران احتمال می دهند این جنایت ها همزمان با عملیات انفال صورت گرفته است. انفال نام عملیات نسل کشی گسترده ای است که از سوی رژیم بعث صدام و با فرمان مستقیم خود وی آغاز و طی آن ۱۸۲ هزار تن از کوردهای عراق از جمله زنان و کودکان پس از انتقال به بیابان های مناطق مختلف عراق، با وحشیانه ترین روش ها قتل عام و در گورهای جمعی مدفون شده و هزاران روستا نیز نابود شدند، ده ها هزار نفر آواره شده، صدها نفر بی سرپرست و خسارات سنگین مادی و معنوی بر پیکره این مناطق وارد شده است.
منطقه گرمیان به مناطق گسترده ای واقع در جنوب اقلیم کوردستان اطلاق می شود و مناطق کلار، چمچمال و کفری را با مرکزیت کلار، شامل می شود. در آن زمان ساکنان این منطقه به جرم کورد بودن و عدم تبعیت از حکومت بعث، بعنوان بخشی از عملیات انفال تعریف و مورد ظلم و ستم قرار گرفتند.
مستندات بدست آمده از این گورهای دسته جمعی دل هر انسانی را به درد می اورد و احساسات عمومی را تحریک و خدشه دار نموده، حال در برابر این جنایت ها و این ناله های خفته در گورها چکار باید کرد؟
به نظر می رسد پیگیری حقوقی و سیاسی موضوع باید در اولویت کاری مسئولان دولت اقلیم کوردستان و عراق قرار بگیرد و مقامات حکومت اقلیم کوردستان خواستار نظارت دقیق سازمان ملل بر روند خارج ساختن این اجساد از گورهای جمعی سماوه و مستند سازی مدارک موجود در این گورها شوند.
بخش دیگری از موضوع و پیگیری آن برعهده رسانه ها و نهادهای مدنی و احزاب طرفدار صلح، حقوق بشر و انسانیت می باشد که نسبت به مستندسازی، بازنمایی جنایت ها، تحلیل موضوع، ارائه راهکارهای پیشگیری از وقوع این جنایات در سراسر جهان، فشار بر نهادهای جهانی و مدافع حقوق بشر جهت واکنش جدی نسبت به این قضایا و لزوم اتخاذ تدابیر پیشگیرانه اقدام نمایند.
لذا لازمست رسانه ها، نهادهای مدنی و دانشگاهی اقلیم کوردستان با استفاده از ظرفیت های دیپلماسی عمومی و رسانه ای برای بازنمایی این جنایت ها و تبعات آن، جلب یاریگری بین المللی برای جبران این خسارات تلاش نمایند، تا بیش از این شاهد فجایع انسانی نباشیم.