حیدر ویسی با اشاره به اینکه مناطق دشت و تپه ماهور از زیستگاه های مناسب برای میش مرغ است، افزود: در سالیان گذشته، در مناطقی از استان هم چون دشت چاردولی قروه و زرینه، دهگلان و دیواندره و سقز میش مرغ وجود داشت اما تغییر اقلیم و فعالیت های کشاورزی و معدن کاری، شکار بی‌رویه و اختلال در مناطق زیست و تخم‌گذاری، باعث شده است بسیاری از زیستگاه های این پرنده در استان از بین رود.

معاون  محیط زیست کوردستان با بیان اینکه میش مرغ بزرگترین پرنده در کوردستان و ایران و از گونه‌های منحصر به فرد و بسیار مهم جانوری در جهان است که در معرض خطر انقراض قرار دارد، ادامه داد: چندین سال بود که در هیچ کدام از مناطق استان این پرنده مشاهده نشده بود تا امسال در شهرستان سقز ۵ بال از آن را مشاهده کردیم.

گفتنی است زیستگاه این پرنده که در خطر انقراض قرار دارد، در سال های اخیر بیشتر بین بوکان و مهاباد بوده که اخیرا نیز در سقز مشاهده شده است.

میش مرغ دارای گردن و پاهای کشیده، بال‌ها و نوک پهن و پرهای رنگارنگ است و روی زمین لانه‌سازی می‌کند. میش‌مرغ در فصل بهار تخم‌گذاری می‌کند و در هر دوره تخم‌گذاری نیز ۲تا ۴ تخم می‌گذارد و با جثه بزرگ و بال‌های کشیده و پرتوان، لقب سنگین‌ترین پرنده قادر به پرواز جهان را دارد.

حفاظت ویژه از این پرنده و زیستگاه آنها، پرهیز از ایجاد مزاحمت و اقدامات عمرانی و برداشت معدن در نزدیک زیستگاه میش مرغ، فرهنگ سازی عمومی برای حمایت و حفاظت از میش مرغ و گونه های کمیاب دیگر در میان مردم، مطالعات علمی برای تکثیر این پرندگان و… از راهکارهایی است که باید مورد توجه قرار گیرد تا این پرنده افسانه ای از خطر انقراض، رهایی یابد.