نگاهی بە آسیب ها و مشکلات بازار کار و اشتغال استان کوردستان/ یادگار فرجی*

سقزرووداو- بازار کار و اشتغال در استان کوردستان قصه پر غصه ای است انهم در سرزمینی که سرشار از نعمت ها و مائده های خدادادی است، استانی که روی دریای گنج خفته است، اما اینچنین در رنج.
این در حالی است که جای جای کوردستان دارای ذخایر عظیم معدنی از قبیل طلا، سنگ تزئینی، مرمر، باریت، سلیس، سنگ اهن و… می باشد و یکی از مناطق پرآب منطقه به شمار می اید و طبیعت بکر و شگفت انگیز و وصف ناپذیر ان توجه هر گردشگر و طبیعت دوستی را به سوی خود جلب می نماید اما دریغ و درد که در کناراین همه ثروت های طبیعی و انسانی بیکران هنوز مردم این منطقه به شرایط مطلوب و قابل قبولی از زیست و پیشرفت و توسعه نائل نیامده اند و محرومیت و عقب ماندگی این استان در عرصه مشارکت و اشتغال به وضوح نمایان می باشد.
انچه عیان است وضعیت مشارکت و اشتغال جمعیت در استان کوردستان بسیار نگران کننده است و طبق امارها نرخ بیکاری این استان دو برابر میانگین کشوری می باشد، لذا این مساله می تواند اقدامات و سیاست دولت های گذشته و مدیریت استان رادر دهه های اخیر به چالش بکشد.
الگوی ضعیف مشارکت اقتصادی توام با لشکر بیکاران و کم کاران در استان کوردستان نشان می دهد هدف هایی چون عدالت اجتماعی، کاهش تبعیض و نابرابری های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در استان به تحقق نپیوسته و نتوانسته است به مرهمی التیام بخش برای مصائب و الام محرومان و افراد کم درامد جامعه کوردستان تبدیل شود که یکی از دلایل آن می تواند دلیلش ضعف در شکل گیری نهادهای جامعه مدنی در این استان باشد .
پدیده هایی چون اعتیاد، خشونت و قانون ستیزی و هنجار شکنی که ارتباط تنگاتنگی با فقر و محرومیت دارند که در کوردستان از حد معمول گذشته است، وجود ۲۱ هزار معتاد در استان و گسترش بزهکاری های اجتماعی، بالا گرفتن نزاع های خیابانی، امار خودکشی و جرم و جنایت و خروج سرمایە های انسانی و مادی از استان همگی حاکی از وجود کاستی ها و نارسایی های عمیق و فراگیر در کارکردهای اقتصادی اجتماعی و سوء مدیریت بوده که برای جلوگیری از ایجاد بحران و مضیقه های زیستی ضرورت دارد مسئولین کشوری و استانی ان را مورد بازنگری و اصلاح قرار دهند.
پیمایش های میدانی و امارهای منتشر شده حاکی از ان است که بازار کار و اشتغال کوردستان به هیچ وجه مطلوب نیست و این استان صدرنشین شاخص فقر و فلاکت در کل کشور است، بستن مرزها و فقدان زیرساخت های اشتغال و محرومیت از فضای اموزشی عادلانه، بوروکراسی و موانع سرمایه گذاری و عدم ترغیب سرمایه داران به سرمایه گذاری همگی سبب شده است که اکثر مردم این استان از سر ناچاری و برای تامین مایحتاج خود به کولبری و شغل های کاذب و قاچاق چمدانی و مهاجرت به شهرهای اطراف و مرکز کشور برای پیدا کردن کار اقدام نمایند، که به مسئله و معضلی اجتماعی بدل گشته که امار بالای تصادفات جاده ای و میزان مصدومین و فوت ناشی از این حوادث خود گویای همه چیز است .
طبق امارهای منتشره از سوی وزارت کار و رفاه اجتماعی کشور۸۶۸۰۰ خانوار در کل استان و حدودا ۱۶ درصد از ساکنین این استان تحت پوشش نهادهای حمایتی کمیته امداد و بهزیستی هستند و حدود ۴۷ درصد از خانوارهای این استان فاقد درامد ثابت، فاقد بیمه اجتماعی و مستمری بازنشستگی هستند به این معنی که این تعداد از خانوارها هیچ یک از اعضای انها کارمند دولت و بیمه پرداز تامین اجتماعی یا دریافت کننده حقوق بازنشستگی نیستند، این امارها نشان از تبعیض و وجود ناعدالتی در توزیع عادلانه منابع و امکانات در سطح استان می باشد و گویای ان است که تقریبا نزدیک به ۵۰درصد از ساکنان استان از رفاه حداقلی و زیست مناسب برخوردار نیستند.
با وصف مشکلات ذکر شده علل و عوامل ریشه ای بحران بیکاری و اشتغال در استان کوردستان از منظر مختلف قابل تفسیر است که در ذیل به انها اشاره خواهم نمود ۱- شرایط بد و نامناسب محیطی از قبیل جاده ها و راه های نامناسب ارتباطی که خطر پذیری بالایی را متوجه امر سرمایه گذاری نموده است ۲ – وجود مدیران نالایق در استان کە منافع خاندانی وجناحی را ارجح تر از منافع عمومی قلمداد می کنند ۳- رخنە فساد در بخش هایی از نظام اداری استان و بروکراسی نفس گیر ۴- فرار مداوم نیروی انسانی نخبه استان و سرمایه های فیزیکی به دلیل ضعف در زیرساخت های اشتغال ۵- وجود ناهماهنگی بین دستگاه های اجرایی و وجود قوانین بازدارنده و مخل در بحث سرمایه گذاری و…
موارد ذکر شده موجب تشدید نابرابری ها و شکاف درامدی بین لایه هاو اقشار مختلف استان کوردستان به ویژه یاس و سر خوردگی خانوارهای محروم و گرفتار بیکاری شده است و موجبات نابسامانی های بازار کار و استغال را فراهم اورده است در چنین شرایطی اتخاذ راهکارهای زیر توصیه می گردد:
۱-تسریع در اصطلاحات اداری استان
۲- توسعه و اصلاح راه های زمینی و تاکید بر استفاده از مزیت های ترانزیتی از طریق برخورداری استان از راه های ریلی و هوایی
۳- تمرکز بر گردشگری استان و توسعە زیرساخت های گردشگری
۴ـ بازگشایی بازارچه های مرزی
۵- سوق دادن اعتبارات بانکی بە سمت کار افرینان و مبتکران با تاکید بر کشاورزی و دامداری و بکارگیری شیوە های نوین
۶- اصلاح بروکراسی منحط و حذف قید و بندهای اداری که مخل سرمایه گذاری و گسترش فعالیت های اقتصادی اند
۷- جلوگیری از خام فروشی و غارت منابع استان و بهرە گیری از این ظرفیت خدادادی در راستای ایجاد اشتغال و توسعه استان.
*فعال اجتماعی