اصولا روزنامه نگاری غالب و رسمی کشور، دارای رویکردی محافظه کارانه و با تاکید بر منابع رسمی، قرائتی رسمی و اداری از اتفاقات و حوادث دارد و در نتیجه، بیشتر صداهای رسمی، صداهای مناطق توسعه یافته را منعکس می کند این در حالی است که در بین این همه صدا که منتشر می شود یا به صداهای دیگر گونه، توجه نمی شود یا آنقدر ناچیز و کم رنگ است که در هیاهوی صداها، گُم می شود.

صداهایی که در روزنامه نگاری رسمی و مرکزنشین، منعکس نمی شود مختص کوردستان، آذربایجان غربی، کرمانشاه، ایلام و دیگر استان های کمترتوسعه یافته است که هنوز در حوزه راه دسترسی مناسب، گازرسانی، کولبری و سوخت بری و نبود شغل مناسب برای جوانان و مسائلی از این دست – که در برخی از استانها برای مردم نا آشناست – مردمانش با آن دست و پنجه نرم می کنند.
غفلت روزنامه نگاری رسمی از تنوع و تکثر در کشور، صداهای متفاوت، عقاید گسترده و سلیقه ها باعث نارضایتی از وضع موجود روزنامه نگاری شده است و تاکنون دست اندرکاران رسانه های رسمی نیز از این حوزه غفلت نموده اند و مخاطبان معتقدند صدای رسانه ها، صدای رسمی است، صدا و تریبون حمایتی از حقوق مستاجران، بی خانمان، گروه های حاشیه و کم برخوردار نیست و مخاطبان خود را در آن نمی یابند.
این در حالی است که روزنامه نگاران باید چون شهروندان جامعه زیست کنند و شهروند باقی بمانند تا صدای همه شهروندان باشند. آنان باید صدای رسای تمام قشرها باشند، با متن جامعه، پیوند نزدیک داشته باشند، با تاکید بر منابع مختلف و برای خیرعمومی قلم بزنند، مردم را به پویش های اجتماعی دعوت و همسنگ برای تمام مردم کشور تلاش و برای مبارزه با نابرابری ها همت کنند.

ما شاهد این شکاف عمیق از نقش روزنامه نگاری هستیم که از این منظر، کارکرد روزنامه نگاری از لحاظ نظری با آنچه که در واقعیت امر مشاهده می شود، تفاوت زیادی وجود دارد؛ حرفه ای که باید همه صداها را منتشر کند با همه جامعه، پیوند نزدیک داشته باشد و فقط قرائت رسمی و اداری از صدای مردم نباشد.
روزنامه نگاران ما باید با گزارش نویسی و پژوهش نویسی بومی از محلی گرایی، شهر گرایی و استان گرایی شروع کنند تا تمام صداها با قرائت منتقدانه شنیده شود تا همه استان ها در کنار هم و با هم رشد کنند.

پیشنهاد می کنم که هم روزنامه نگاران جریان اصلی و مرکزنشین و هم اصحاب رسانه در استانهای چون کردستان و دیگر مناطق کمترتوسعه یافته، کتاب ” روزنامه نگاری دیگرگونه، صداهای دیگرگونه” نشر لوگوس را مطالعه کنند، این کتاب این راه را نشان داده است.

*روزنامه نگار