یکبار دیگر خوب نگاهش کنید، در این چهره خسته اما مصمم، در این بدن تکیده اما پرقدرت، در این کار قهرمانانه اما بی‌ادعا، تو گویی شریف باجور را می‌بینی، انگار مختار خندانی است که در دل آتش جنگل‌های کردستان ققنوس‌وار زنده شده؛
کودکی که یکی از ده ها و بل صدها دانشجوی مکتب باجور است!
پنج‌سال پیش در روزهای پرحرارتی چون این روزها، یکی از برجسته‌ترین کنشگران مدنی و فعالان محیط زیستی نه فقط ایران و کردستان بلکه به جرات می‌توان گفت منطقه، هنگامی که در تلاش برای خاموش‌کردن جنگل‌های بلوط آتش‌گرفته پیله‌وسلسی بود، خود و یارانش گرفتار آتش شدند و جان‌شان را از دست دادند
چه روز تلخی برای جامعه مدنی و فعالان محیط‌زیست بود، مرگ دلخراش قهرمانانی پرآوازه اما بی‌ادعا: شریف باجور، امید کهنه‌پوشی، محمد پژوهی و رحمت حکیمی‌نیا!
دو سال بعد نوبت جنگل‌های بلوط بوزین و مرخیل در هورامان بود، تا قهرمانان بی‌ادعای دیگری را در قربانگاه آتشین خود به چشم ببیند: مختار خندانی، بلال امینی و یاسین کریمی.
و حالا دوباره گرمای وحشتناک ماه تموز به جان جنگل‌های بلوط زاگرس افتاده، بیش از چهارصد هکتار جنگل از بین‌رفته، اما اگرچه دیگر نه شریف باجور و نه مختار خندانی‌ها زنده‌اند، اما می‌بینیم راه و مکتب‌شان باعث شده دهها شریف و مختار از کودک تا پیر از زن تا مرد، با حداقل امکانات، به جنگ فواره‌های مرگ‌آفرین آتش بروند!
مسئولیتی مدنی برآمده از شیوه فکری و رفتاری شریف باجور و بطور کلی مکتب‌مدنی شهر مریوان که اهتمام جدی به امر آموزش شهروندان و ایجاد تشکل‌های مردم‌نهاد در حوزه‌های مختلف مدنی و محیط زیستی چونان یک مدرسه عالی ولو در دورافتاده‌ترین و کم‌برخوردارترین روستاها دارد!
فرهنگ و مکتبی که در کنار افزایش علاقه، آگاهی و مهارت‌ها به شهروندان می‌آموزد در قبال محیط‌زیست، حیوانات و بخصوص حقوق انسانی‌شان پیش از هرکس دیگری احساس مسئولیت کرده و در هنگام حوادث صرفا چشم‌انتظار کمک دیگران نباشند.
هرچند اینک روح شریف از آتش دوباره‌ای که به جان جنگل‌های بلوط افتاده آرام و قرار ندارد،
اما باید گفت کاک شریف
نگران نباش که دانشجویانت همچون نهال های بلوط زاگرس قد کشیده‌اند.
*روزنامه نگار
- سقز رووداو
- کد خبر 17799
- بدون نظر
- پرینت
