اجتماعی, اخبار, ایران, سیاسی, فرهنگی, ویژه خبری, پژوهش, یادداشت

لزوم توجه به احساس شادی کودکان در طراحی های شهری با تأکید بر شهرستان سقز

سقزرووداو- شادی از اساسی‌ترین نیازهای روانی انسان و یکی از شاخص‌های مهم کیفیت زندگی به شمار می‌رود.

در دوران کودکی، تجربه‌ی شادی نقشی کلیدی در رشد شناختی، هیجانی و اجتماعی ایفا می‌کند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد محیط زندگی، به‌ویژه فضاهای باز در مجتمع‌های مسکونی، می‌تواند بر کیفیت و میزان تجربه‌ی شادی کودکان تأثیر قابل‌توجهی داشته باشد.

در شهرستان سقز، به‌دلیل افزایش جمعیت و محلات، رشد روزافزون ساخت‌وساز مجتمع‌های مسکونی و تغییر سبک زندگی، اهمیت توجه به طراحی کارآمد فضاهای باز بیش از پیش آشکار شده است.

شادی به‌عنوان پدیده‌ای چندبعدی

شادی مفهومی ترکیبی است که از تعامل سه بُعد اصلی شکل می‌گیرد:
بعد اجتماعی: برقراری ارتباطات مثبت و تعاملات سازنده با دیگران.
بعد عاطفی: تجربه احساسات مثبت و کاهش هیجانات منفی.
بعد شناختی: احساس رضایت از زندگی و ارزیابی مثبت از شرایط موجود.

 

نقش محیط در شادی کودکان
یافته‌های مطالعات داخلی و بین‌المللی حاکی از آن است که فضاهای باز با ویژگی‌هایی چون امنیت، دسترسی مناسب، تنوع کارکردی و کیفیت بصری مطلوب، نقشی مؤثر در ارتقای نشاط کودکان ایفا می‌کنند.
بر اساس دیدگاه جامعه‌شناسان، صرف تمرکز بر تجهیزات بازی کافی نیست؛ بلکه طراحی این فضاها باید بر ایجاد حس امنیت، وضوح بصری، و تنوع عملکردی استوار باشد.
فضاهای باز مجتمع‌های مسکونی، در صورت طراحی صحیح، می‌توانند سهم بسزایی در بهبود شادی و کیفیت زندگی کودکان داشته باشند. در شهرستان سقز، اقداماتی مانند بهبود خوانایی محیط، افزایش سرانه فضای سبز، و ایجاد مسیرهای پیاده‌روی ایمن از بیشترین تأثیر بر نشاط کودکان برخوردارند.

 

راهکارهای پیشنهادی برای ارتقای کیفیت فضاهای باز

– استفاده از طراحی‌های منعطف برای فراهم‌کردن امکان بازی‌های متنوع.
– تقویت مسیرهای پیاده‌روی ایمن و سایه‌دار در محیط مجتمع‌ها و شهرک‌ها.
– بهبود نورپردازی شبانه با هدف افزایش حس امنیت.
– توسعه فضاهای سبز متناسب با اقلیم سقز.
– بهره‌گیری از تجهیزات بازی متحرک، متنوع و سازگار با فصول مختلف.

 

منابع
– عسگری، م. (۱۳۹۷). بررسی رابطه کیفیت محیط و شادی کودکان در فضاهای شهری. مجله پژوهش‌های شهری.

-Lee, S., Kim, J., & Hong, S. (2015). The impact of urban open spaces on children’s happiness. Urban Studies Journal, ۵۲(۱۲), ۲۳۵–۲۵۲.
– Barker, R. (1998). Ecological Psychology. Stanford University Press.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *