پرستاران تلاشگران خاموش سلامت با مطالباتی بر زمین‌مانده
✍پرستار شاغل در بیمارستان شفا
در آستانه روز پرستار، بار دیگر نگاه‌ها به جامعه‌ای از خودگذشته و صبور معطوف می‌شود؛ قشری که بی‌وقفه در خط مقدم نظام سلامت ایستاده‌اند و با وجود کمبود امکانات، فشار کاری بالا و مشکلات معیشتی، همچنان خدمت‌رسانی به بیماران را وظیفه انسانی و حرفه‌ای خود می‌دانند.
با وجود نقش بی‌بدیل پرستاران در ارتقای سلامت جامعه، بخش قابل توجهی از مطالبات آنان همچنان بی‌پاسخ مانده است.
از مهم‌ترین این خواسته‌ها، اجرای کامل و عادلانه قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری بر مبنای ثبت اقدامات به نام پرستاران است؛ مطالبه‌ای که اجرای صحیح آن می‌تواند گامی مؤثر در جهت تحقق عدالت حرفه‌ای در نظام درمان کشور باشد.
از دیگر مطالبات مهم پرستاران می‌توان به حذف اضافه‌کار اجباری و تعیین نرخ حداقل بالای ۱۰۰ هزار هزار تومان برای هر ساعت اضافه‌کار اشاره کرد. این خواسته در حالی مطرح می‌شود که بسیاری از پرستاران، به‌ویژه در بخش‌های ویژه و بیمارستان‌های پرتراکم، ناچار به انجام شیفت‌های طولانی و فرساینده هستند.
افزایش پایه حقوقی متناسب با نرخ تورم و خط فقر از طریق ارتقای ضریب فوق‌العاده خاص نیز از دیگر مطالبات بحق این قشر زحمتکش است. با توجه به شرایط اقتصادی موجود، تحقق این خواسته می‌تواند در بهبود معیشت پرستاران و کاهش دغدغه‌های مالی و همچنین افزایش روحیه کاری آنان تأثیرگذار باشد.
از سوی دیگر تصویب و اجرای کامل قانون مشاغل سخت و زیان‌آور برای تمامی گروه‌های پرستاری از جمله بهیاران، کمک‌پرستاران و نیروهای فوریت‌های پزشکی از دیگر مطالباتی است که بارها مطرح شده که امید است مورد توجه جدی قرار گیرد.
یکی دیگر از چالش‌های اساسی، کمبود نیروی انسانی در مراکز درمانی به‌ویژه در بیمارستان شفای سقز است. پرستاران این مناطق بارها خواستار استخدام نیروهای جدید و تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی و قراردادی با اولویت نیروهای بومی شده‌اند تا بتوان بخشی از فشار کاری طاقت‌فرسا را کاهش داد و خدمات مطلوب‌تری به بیماران ارائه کرد.
امیدواریم مسئولان با نگاهی دقیق و تصمیماتی مؤثر، زمینه تحقق این مطالبات قانونی و انسانی را فراهم کنند. بدون تردید، ارتقای سطح و شاخص‌های سلامت جامعه در گرو رضایت، انگیزه و آرامش کادر درمان خصوصا پرستاران است لذا توجه به مطالبات این اقشار، امری ضروری می باشد.
