شهر دوستدار جوانان؛ ایده ای برای نهادهای فرهنگی سقز

حالا وقت آن رسیده که از سقز، فقط به عنوان یک شهر تاریخی و فرهنگی یاد نکنیم، بلکه آن را به یک «شهر دوستدار جوانان» تبدیل کنیم؛ جایی که رویاهای نسل تازه، فقط روی کاغذ نماند.

نسل Z سقز چه می‌خواهد؟
جوانان امروز سقز، نسل گوشی هوشمند و اینترنت پرسرعت‌اند، اما نه فقط برای سرگرمی؛ آن‌ها دنبال یاد گرفتن، ساختن و اثر گذاشتن‌اند. لیست خواسته‌هایشان هم کاملاً روشن است:
– آموزش باکیفیت و مهارت‌محور، نه فقط مدرک روی دیوار.
– شغل‌های پایدار که بتواند هم کرامت شغلی بدهد و هم امنیت مالی.
– فضاهای تفریحی و ورزشی جذاب که از یکنواختی شهر بکاهد.
– مسکن برای شروع زندگی مستقل یا تشکیل خانواده.
– اینترنت پرسرعت و بدون فیلتر به‌عنوان یک نیاز روزمره برای یادگیری، کار و ارتباط.
– فضاهای امن فرهنگی و اجتماعی که بشود بدون دغدغه دور هم جمع شد، گفت‌وگو کرد و ایده‌ها را عملی کرد.

واقعیت امروز سقز
واقعیت این است که سقز هنوز فاصله زیادی تا یک «شهر دوستدار جوانان» دارد. کمبود فضاهای آموزشی و ورزشی، نرخ بالای بیکاری، قیمت بالای مسکن، ضعف حمل‌ونقل عمومی و نبود کانال‌های رسمی برای شنیدن صدای جوانان، تصویر امروز شهر را می‌سازد. با این حال، ظرفیت‌ها و فرصت‌های مهمی وجود دارد که اگر به‌موقع استفاده شود، می‌تواند شرایط را متحول کند.

فرصت‌هایی که نباید از دست برود
سقز می‌تواند با تکیه بر سرمایه فرهنگی و اجتماعی، موقعیت جغرافیایی و مرزی و نیروی انسانی جوان، به قطب گردشگری شهری، استارتاپ‌ها و صنایع خلاق منطقه تبدیل شود. حمایت‌های ملی و استانی از طرح‌های جوان‌محور هم فرصتی طلایی است که نباید قربانی بروکراسی و بی‌برنامگی شود.

مطالبات حداقلی یک جوان که باید مدنظر داشت

– مدرسه و دانشگاهی که با زندگی واقعی لینک شود: آموزش مهارت‌های روز، کارگاه‌های فناوری و همکاری نزدیک با بازار کار.
–ایجاد شغل‌های نو و پایدار: از حمایت از استارتاپ‌ها گرفته تا رونق صنایع کوچک و گردشگری شهری.
– پارک، بوستان و باشگاه‌های مدرن: جایی برای ورزش، تفریح های متنوع و هیجانی و حتی شبکه‌سازی حرفه‌ای.
– طرح «مسکن جوانان»: وام‌های کم‌بهره، تعاونی‌های مسکن و ساخت خانه‌های مقرون‌به‌صرفه و رفع گره های مسکن ملی؛
– اینترنت پرسرعت در همه نقاط شهر: برای کار، یادگیری و فعالیت‌های خلاقانه.
– میزهای تصمیم‌گیری که جوان‌ها هم پشت آن باشند: شورای مشورتی جوانان و نشست‌های فصلی با مدیران شهری.

سخن پایانی
سقز اگر بخواهد جوان بماند، باید برای جوان‌ها برنامه داشته باشد. امروز، سرمایه اصلی شهر نه ساختمان‌ها و خیابان‌ها، بلکه همین نسل پرانرژی و ایده‌دار است. اگر به نیازهایشان پاسخ داده شود، سقز می‌تواند از یک شهر مهاجرفرست، به شهری الهام‌بخش برای ماندن، ساختن و زندگی کردن تبدیل شود. آینده این شهر، در دست کسانی است که حالا در کافه‌های کوچک، سالن‌های ورزشی یا پشت لپ‌تاپ‌هایشان ایده‌پردازی می‌کنند؛ فقط باید باورشان کرد.