راهکارهای پنج‌گانه درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
مدیر گروه روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی کوردستان، اختلال نقص توجه همراه بیش‌فعالی (ADHD) را یک بیماری پزشکی با پیامدهای جدی کوتاه‌مدت و بلندمدت در زندگی فرد دانست و بر لزوم تشخیص زودهنگام و اجرای یک برنامه درمانی جامع شامل پنج گام اساسی (درمان دارویی، CBT، و مداخلات محیطی) برای بهبود عملکرد تحصیلی، شغلی و روابط بین فردی مبتلایان تأکید کرد.
دکتر فایق یوسفی با اشاره به اینکه اختلال نقص توجه همراه بیش فعالی (ADHD) یک بیماری پزشکی است که منجر به نقص توجه و فعالیت حرکتی شدید غیر هدفمند می‌شود، بر وجود روش‌های تشخیصی و درمانی جامع برای مدیریت این اختلال تأکید کرد.
وی با تشریح اینکه این اختلال پیامدهای قابل توجهی در مشکلات کوتاه مدت و دراز مدت زندگی فرد، مانند مشکلات بین فردی، تحصیلی، پیشرفت شغلی و خطراتی نظیر تصادف و سوء مصرف دارو دارد، بر لزوم تشخیص و درمان به موقع تأکید کرد.
یوسفی با اشاره به تشخیص این اختلال، بیان کرد: نوع ترکیبی که فرد باید ۱۲ نشانه از ۱۸ نشانه مربوط به کمبود توجه و بیش فعالی را به مدت ۶ ماه به طور مداوم داشته باشد، نوع کمبود توجه مجزا که فرد باید ۶ نشانه از ۹ نشانه مربوط به کمبود توجه را به مدت ۶ ماه به طور مداوم داشته باشد.
مدیر گروه روانشناسی بالینی ادامه داد: نوع بیش فعالی مجزا نیز فرد باید ۶ نشانه از ۹ نشانه مربوط به بیش فعالی را به مدت ۶ ماه به طور مداوم داشته باشد.
دکتر یوسفی در بخش مهمی از سخنان خود، پنج گام ضروری را به عنوان برنامه درمانی این اختلال معرفی کرد و گفت: درمان دارویی، درمان شناختی رفتاری (CBT)، مداخله در خانواده، مداخله در مدرسه و مداخله برای همتایان از برنامه درمانی این اختلال است.
وی اضافه کرد: این مسئله باید از طریق معلم یا مربی ورزش مدیریت شود، زیرا این کودکان اغلب بازی سایر بچه‌ها را خراب می‌کنند و از این رو ممکن است به بازی راه داده نشوند.
دکتر یوسفی افزود: اجرای این درمان‌های پنج‌گانه، که شامل اقدامات درمانی، آموزشی و محیطی است، نقش حیاتی در کاهش مشکلات تحصیلی، اجتماعی و بهبود عملکرد بین فردی، هیجانی و خانوادگی افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی خواهد داشت.