رونمایی از کتاب «از کویه تا طهران» در سنندج؛ بررسی هویت و ناسیونالیسم در شعر حاجی قادر و بهار

این اثر پژوهشی به بررسی هویت، ملی‌گرایی و نقد اجتماعی در اشعار حاجی قادر کویه و ملک‌الشعرای بهار می‌پردازد.

در این مراسم، خانم کلثوم عثمان‌پور با قرائت چند بیت از اشعار حاجی قادر، تأکید کرد که شعرهای او سرچشمه مفاهیم هویتی و اجتماعی کُردهاست و به زندگی، پیشه و دغدغه‌های مردم آن دوره پرداخته است.

سپس دکتر محمد یعقوبی نویسنده و استاد دانشگاه ضمن تحلیل کتاب، بر اهمیت بهره‌گیری از آثار دکتر مسعود محمد در معرفی حاجی قادر کویه تأکید کرد و وی را یکی از چهره‌های شاخص ادبیات هویتی کورد معرفی نمود.

همچنین دکتر هیوا حسن‌پور با مقایسه ۲ شاعر، به وجه اعتراضی آثار آنان پرداخت و گفت که آنان، صدای معترض زمانه خود بودند.

دکتر کژال فداکار، نویسنده کتاب، این اثر را حاصل ۳ سال تحقیق دانست که در قالب پایان‌نامه دکتری در دانشگاه همدان نگاشته شده است.

حاجی قادر کویه (۱۸۱۷–۱۸۹۷) از شاعران برجسته کورد در قرن نوزدهم بود که در شهر کویه در اقلیم کوردستان به دنیا آمد. او بیشتر به زبان سورانی شعر می‌سرود، اما آثار فارسی و عربی نیز در کارنامه‌اش دارد. وی پس از سفر به استانبول با اندیشه‌های مدرن، اصلاحات عثمانی و مفاهیم ناسیونالیستی آشنا شد و این تحولات فکری را در اشعار خود بازتاب داد.

محمدتقی بهار، مشهور به ملک‌الشعرای بهار، از شاعران و سیاستمداران برجسته دوران قاجار و پهلوی بود که در اشعار خود به آزادی‌خواهی و نقد استبداد می‌پرداخت.

• عکس و خبر: بهنام دوروئی