با توجه به این که اکثر کسانی که در این حوادث آسیب دیده‌اند، در سنین جوانی بوده، تأسف و تأثر فراوان مردم را به همراه داشته و احتمالاً با این مطالبات و پرسش‌ها روبه‌رو شده‌اند که چرا عواملی تأثیرگذار بر وقوع تصادفات جاده‌ای شناسایی نمی‌شوند و چرا به‌طور جدی تدابیری اندیشیده نمی‌شود تا آمار تصادفات و تلفات جاده‌ای کاهش یابد؟
توجه این پرسش‌ها یا بهتر است گفته شود مطالبات، آن‌گاه ضرورت می‌یابد که بدانیم «براساس اعلام سازمان پزشکی قانونی، آمار تلفات ناشی از حوادث رانندگی در سال ۱۴۰۱ افزایش ۱۶ درصدی داشته است. متأسفانه ۱۹ هزار و ۴۹۰ نفر در تصادفات رانندگی سال ۱۴۰۱ جان خود را از دست داده‌اند. میزان تلفات حوادث رانندگی در سال ۱۴۰۰ برابر با ۱۶ هزار و ۷۷۸ نفر بود که براین‌اساس، نرخ این تلفات رشد ۱۶٫۲ درصدی را تجربه کرده و رکورد جدیدی را در چند سال اخیر ثبت کرده است.
– در نگاه اول ممکن است برای علت‌یابی این تصادفات به درستی به سه عامل جاده، خودرو و راننده اشاره شود که هر کدام به نوعی در رویدادهای جاده‌ای نقش دارند. تردیدی نیست جاده‌ها – به‌ویژه جاده‌های کوردستان – هم استاندارد نیستند و هم ترافیک سنگینی دارند، خودروها – به‌ویژه خودروهای تولید داخل – امکانات ایمنی قابل قبولی ندارند و خرده‌فرهنگ رانندگی نیز مبتنی بر رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی و از آن مهمتر براساس «گذشت» نیست. ضمن آنکه چه در مرحله صدور گواهینامه و چه در مرحله نظارت بر تخلفات رانندگی، جدیت و قاطعیت لازم وجود ندارد و افزایش «سرعت‌گیر»ها فعلاً عملی‌ترین و مهم‌ترین و در عین حال بی‌اثرترین راهکاری است که اندیشیده و اجرایی شده است. قبلاً در این زمینه مطالبی را منتشر کرده‌ام و آن را تکرار نمی‌کنم.
– نکته‌ای که در اینجا شایان توجه است این است که بدانیم، جاده‌های کوردستان به طور خاص، صرفاً مسیری برای آمد و رفت مسافر نیستند. جاده‌های پرپیچ‌وخم در اینجا محل کسب‌وکار است، همان‌گونه که کوه ها و دره‌های صعب‌العبور محل امرار معاش برای کولبران است. در حقیقت، جاده امتداد کوه ها و دره‌ها است و «باربری» با خودروی سواری ادامه همان «کولبری» است. در هر دو امنیت حداقلی است (مرگ و قطع عضو هزینه‌ای است که کولبران و باربران می‌پردازند)، در هر دو، سود اصلی و عمده نصیب باندهای قاچاق می‌شود، در هر دو، جوانان، قربانیان اصلی هستند و برای هر دو هیچ برنامه‌ای که معطوف به حل مسائل و مشکلات‌شان باشد، وجود ندارد.
– توسعه نامتوازن که از ابتدای تأسیس دولت مدرن در ایران، عمداً و با توجه به توجیهات ایدئولوژیک دینی و ملی اجرا شده است، یکی از علل اساسی و بنیادی این هزینه‌هایی است که به مردم و خانواده‌ها تحمیل می‌شود. بیکاری و فلاکت در کشور و در کردستان بیداد می‌کند. جوانان کوردستان، برای امرار معاش، چاره‌ای جز کولبری و باربری ندارند. در کولبری، اگر کولبران با شلیک مستقیم کشته می‌شوند در جاده‌ها، باربران به‌طور غیر مستقیم، قربانی عدم تخصیص بودجه مناسب به جاده‌ها، فراوانی خودروهای بی‌کیفیت و رانندگی‌های ماجراجویانه هستند.
ـ فردین مصطفایی
- سقز رووداو
- کد خبر 18330
- بدون نظر
- پرینت
